Voor de nacht uit
Het leven wordt allengs wat triest voor haar;
ze heeft een loopneus die ze telkens snuit
want elke zes seconde weer een drup
dat zijn er per minuut een stuk of tien.
Ja vroeger was ze wel van zessen klaar,
maar langzaamaan ging toch de fut er uit.
Zo nu en dan eens naar de handwerkclub
of soms in ’t buurthuis een partijtje kien.
Zo heel veel meer brengt zij niet voor elkaar;
vanuit haar leunstoel ziet ze door de ruit
de buurman gaan, heeft hij een nieuwe pup
of had hij die al weer een poos, misschien?
Ze dommelt weg en denkt, ach laat ook maar,
het doet haar eigenlijk geen ene fluit,
Ze kent nog slechts haar kamer, in close-up,
nu niet direct een aangename scene.
Haar levensvreugde staat nog slechts op ~spaar~
Ze schuifelt wat en maakt haast geen geluid.
Geen echte soep meer, slechts een Unox cup
en daarmee houdt ze ’t dan weer voor gezien.
Geplaatst in de categorie: lightverse