Alle inzendingen over filosofie

alles begint in de duisternis ze verandert elk wezen laten we haar ernstig nemen ze opent je ogen en toont de volle breedte van de wereld zij laat je een hoek van de hemel zien waar de dag wacht op zijn begin ze biedt het licht waarin de ziel haar woorden vindt laten we haar ernstig nemen de duisternis je struikelt zo de…

Ik blijf maar dromen van donker naar licht tussen twee oevers ligt een nieuw gedicht Soms vind ik terug wat ik ben kwijt geraakt een flard van een droom die na jaren uitkomt Als de werkelijkheid geen werkelijkheid is hoe kan ik dan denken dat dromen echt zijn?…

melancholisch en dreigend leven we aan de rand van het ravijn onder het oppervlak van het water groeit de duisternis de tijd als leven in een rechte lijn? geen zomervogels hier…

‘Helaas! helaas! hoe vlieden onze dagen, Hoe spoedt zich ieder uur met onze luister heen! Hoe flauwe vreugd, hoe bittre plagen, Hoe min vermaak, hoe veel geween! O dierbaar perk van drie tot zeven jaren, Als ieder voorwerp 't oog bekoort, het harte streelt: Och, of ze zonder einde waren, Als alles lacht, als alles speelt! Beminlijk…

hier begint het: het bitterzoete verlangen zet ons onder stroom het aanraken zonder aan te raken een bitterzoet reiken buiten jezelf afwezigheid in tijd en ruimte zonder ogen valt genoeg te zien hier begint het…

Mijn leven is nagenoeg gevuld met al wat mij heeft gebracht 't blijkt met gevoel en ongeduld omhuld met een brede blik en te veel woorden Weinig heb ik vooraf bedacht men beweerde eens, dat alles zo hoorde zelfs als de tegenwind het geluk verstoorde waar het denken nochtans daar zin aan wilde geven Om de vruchten van het bestaan te (her…

Heden ten dage waar licht knokt tegen donkerte en blaren dwarrelen naar vaste bodem lijkt het dat ook ik ga schuilen om mijn ziel weer te ontwaren Niet dat ik in de vroege mist geheel zal opgaan ook in mij is een terugtrekkende beweging een tocht naar binnen waar in afscherming de dood rijpt naar winterse termen en mijn gedachten doelloos…

~ elke levensdag erbij is een levensdag eraf ~…

Ik zag decadentie voor me als een monster met een monomond evenals ik alle andere zonden slechts 1 mond toekende bracht de zelfbenoemde dichter in. Maar repliceerde de geestige gezwindheid ad rem: decadentie zou decadentie niet kunnen zijn zonder decadent veel monden En hier had zelfs de brabantse betweter niet van terug even liet…

ik kan je niet lezen als je in beweging bent je verschuift en verandert wie kan zeggen wat je bent? lig stil en kijk van de koude sterren komt het leven de maan komt op…

Ik wil me ankeren in vrijheid als luchtwortels fabelachtig orchidee…

Kijk, we kleven vast aan de grond Dat leerden we door de zwaartekracht terwijl we altijd willen vluchten van alles wat ons niet bevalt. Misschien worden we onsterfelijke vogels die door de ruimte zweven en komen we los van ons vleselijke lijf. We houden ook niet rafelige randjes en van kwetsbaarheid…

De slaap is als een donker woud die vele geheimzinnigheden in zich herbergt Aan de rand lijkt het duister en onbegaanbaar maar mysterieuze verhalen en kleurrijke diersoorten wachten geduldig om ontdekt te worden Verwelkomt door een donzig pad treedt men een sluimertoestand binnen De nevel trekt op onthult daarmee oeroude raadsels van…

dood is het verleden een herinnering slechts het kan niets meer toevoegen aan zichzelf noch aan de toekomst de toekomst die zich weliswaar toont als het ongerept heelal zwanger van het leven zoals mijn gedachten van morgen waarvan evenmin kan worden gezegd dat zij al behoren tot het leven maar mijn gedachten van nu zijn alles wat is dus…

Ik blijf kijken naar binnen steeds verder in alle hoeken en gaten want ik weet dat wat ik zoek zit in mij…

De lange lanen hebben niets meer te verbergen - het kreupelhout wordt van zijn bladeren ontdaan. Het hevig bloeien in de bonte zomerkleuren is tot een stil vervloeien in de mist vergaan, en trager klopt het hart en kruipt het bloed in bochten waar het de droesem van de wijn nu achterlaat. Heel helder wordt wat telt: de liefde zonder woorden,…

Een worp. De eerste steen en dan een stoot zuigt hij aan de achterspeen? Een natte neus gebaart van neen niet tegen 't zere paardenbeen want dat is dood…

Zweef tussen nu en het verleden, toekomst en tijd zijn één. Ik heb mijn hand aan velen gegeven, maar ook velen kregen er geen. Steeds weer is daar het afscheid, echter ook steeds weer een nieuw begin. De kronkelende weg naar de oneindigheid, geeft op deze manier het leven toch zijn zin.…

Motivatie en hard werk, hand in hand samen sterk het doel een brand een passie de brandstof de motivatie een emmer hard werk het water dit niet in harmonie, hoe ik het aantrof. De brand, geblust door water de brandstof, in de emmer nu een harmonie, hoe ik het aantrof. Een lege emmer gevuld, een krachtige brandstof verbruikt de reuze…

Geluk en vervulling zijn afhankelijk van je vermogen om risico's te nemen om te confronteren en problemen uit te werken om je diepste geheim prijs te geven en je vrij te voelen je hart te luchten wanneer de ander belemmeringen in de weg legt…

Waarom ik met open ogen en bij vol verstand als een gup zo stom van de regen in de drup ben beland en de verkeerde kant opzwom? Omdat ik krom denk door mijn vissekom. Ik wou gewoon niet dood toen men mij de plee in goot weg uit dat goor riool waarin ik somber school. Richting zee zat het me die nacht zonder maan al niet mee. Maar dat ik zwemmend…

een huis is een rechthoek om de ruimte het lichaam omkadert zichzelf jouw leven een blauw stipje op het canvas contrast tot de leegte de vogel en de boom en de wolken en de zon en de vijver worden zich schenken zich uit, vullen alle mogelijke werelden zonder moeite is alles, wat het is: de precisie van de werkelijkheid degene die…

Vaak was het overleven Woorden ontstaan In mij Op weg naar leven…

naar lucht happen, wissen zo wijs als een herinnering het minder kan maken; zalig wordt het in je hoofd blijft vaag een blauwdruk na niet uit te gommen.…

als je je dromen vergeten bent: loop dan al je gangen na tot het punt dat je ze nog glashelder voor ogen zag als je de liefde zoekt: sta open haar te vinden maar ook: grenzeloos te verdrinken wees geen heilig boontje maar maak het niet te bont vergeef en vergeet, inclusief jezelf goed is goed genoeg: perfectie is een cirkel met een…

het lijf of is het de geest welk ervan beroert de rem het meest alsof een zware slaap op mijn schouder drukt en de kracht van de dag onderdrukt is het bovenaards en onzichtbaar ik zoek en denk en ik verklaar dat het de blaren zijn die de zon verlaten en mijn zomer het najaar inpraten telkens is het onwennig gevoel ieder levend wezen weet wat…

In een zak gedwee geloken zaten ze getwee te stoken zodat hij bijna alle dagen bij vlagen ook de nachten wreed en zonder vragen boos en achteloos verkrachtte beet en mateloos bereed. Nu tomateloos en mat op de voorhand hen al zat en nooit meer op de doos bijt hij dof en van de lust bevrijd alleen nog in het duffe stof.…

Ik ga op in de stilte waardoor ik even verdwijn uit de chaos van het moment…

Der dagen nog niet zat mat ik mij een heuse haan een hennegender aan. Nu doe ik als een hen en ben een haan alleen nog in gedachten omdat ze me anders zullen slachten en daarvoor wens ik mij wijselijk te wachten. Hennig kan ik kuuk`lend nog wel wat zeggen maar hoe moet ik elke dag opnieuw weerleggen dat ik die eigenlijk alleen maar weet…

Bokkig maar met volle teugen geniet de oude op de haverkist van zijn gebutst geheugen beziet de jeugd die van hem is gegrist. Al dat jonge blad dat hij eens met welbehagen at en blatend heeft beleden: Wat lijkt het kort geleden! Hij gaapt en pist de poten wijd neemt voor de grap een hap van eigen sap. Of is dat uit oudebokkennijd?…