Alle inzendingen over overig

Als ik me gedraag mag ik als halfwas half meedoen alsof het leuk is in die wereld op zijn kop die mij denkt op te beuren met een lachje, joh de leukste tijd van je leven... Cynici! Weg ermee! Weg met nep! Ik heb vierkante schouders wacht maar, ik sla de trom, ik sta in de hangplek op het punt Zij hangen al zo lang dat hun brein alles…

In de stad zijn er veel deuren die 's nachts openstaan naar wakker zijn samen iets beleven over de drempel geen buitenstaander meer zijn In de stad zijn er veel stoepen waar mensen staan en verre gebieden verkennen met wendbare woorden vragen en gedachtesprongen om er thuis te raken In de stad zijn er veel tuinen waar kinderen spelen…

de statige kast een stille getuige die vele aarzelende kinderhandjes voelde groeien naar liefdevolle bevende rimpelhanden…

ze luistert naar de stilte van de nachten ze hoort het gefluister van haar gedachten plotseling schreeuwt binnen in haar van alles zich uit maar ze verbreekt niet haar stilte uit angst voor het onbegrepen geluid…

Nee, dat wil ik niet. Ja, dat wil ik wel. Misschien wil ik dat niet. Misschien wil ik dat wel. Maar... Nee, dat wil ik niet. Of ja, wil ik dat wel? Weet je wat? Ik denk er morgen verder over na.…

Na de dijkdoorbraak huilt ergens in het water -- nog een sirene.…

Een vlucht wilde ganzen gesponnen uit zonlicht De schuwe roerdomp in de geslotenheid van het moeras Een veldleeuwerik jubelt naar beneden De zwaluw brengt zielen thuis Een weemoedige engel schildert Het licht van de beeldenzee Ik zal de dag roerloos ondergaan…

Opa is knokig, zijn mond spreekt duidelijke taal -- ook al zegt hij niets.…

Tussen doen en laten zie ik alles maar ik kan er niet bij Hoeveel gedachten wonen in verlangen hoeveel bergen tussen ons bedacht Ik moet mijn hartslag vinden tak voor tak de bomen lezen Neerstrijken als een vogel landen om nergens heen te gaan…

Bloemen verwelken, ook als ze uit de zon staan -- en van papier zijn.…

het woordloze gemis de totaal vreemde stilte die zich laat horen boven het gewoel van het alledaagse... er blijft veel te wensen maar het zijn toch onmogelijke wensen die nooit echt aan de verwachting zullen voldoen…

Vergeef me, ik zal niet meer zoveel verlangen -- en meer ontvangen.…

Vooruitgang: de storm die opstak aan de poorten -- van het paradijs.…

Ter verzoening zing ik de woorden die passen -- het bekende lied.…

Ze roepen maar wat over en weer, mompelen -- verder in zichzelf.…

Een gouden verhaal is niet gesmeed van waarheid -- Het blinkt van bedrog.…

Jij huilt in je slaap, dat is een kant van jezelf -- die je nog niet kent.…

Ik kleed mijn verhaal wat aan, dat beschermt me en -- het staat me mooier.…

Net buiten het dorp komt er soms een streekbus langs -- het bushok, ons honk.…

Al pratend vinden we in cirkelgedachten -- wat we al wisten.…

Zij noemt straten straat, maar kent geen brug, en kent geen -- doodlopende weg.…

Ik lik aan alles en nog kan ik niet kiezen -- waar ik zin in heb.…

Jouw oude lichaam bewoon je nog, en toch tref -- ik je niet meer thuis.…

Ochtend: de wereld krijgt kleur en wordt levensecht -- maar blijft ongrijpbaar.…

Ooit gehoord in koude tijden van gestoorde autocraten en gestaalde sovjetkaders ijzer van het warschaupact smeltend in een lopend vuur van ottomaanse donaurijken timisoara ljubljana vojvodina novi sad dominosteen van de muur achter smeulende gordijnen mostar zagreb sarajevo banja luka vukovar ooit in koude oorlogstijden glaznost…

Ik drijf maar wat rond en ben er bijna aan toe -- om wakker te zijn.…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

de wind die niet waaide duwde mij omver de zee die niet kabbelde trok mij naar zich toe de golven die niet deinden smeten me terug de wind die hard waaide pakte me op hij bracht me naar de zon…

Er gebeurt te veel vandaag, ik moet doen alsof -- het een verhaal is.…

Wees toch verstandig! Als alle meisjes mooi zijn, laat je dan rijden.…