Alle inzendingen over metha

Hoog zijn de bergen, diep zijn de dalen langzaam gaan mijn passen, ik kijk niet op of om geopende handen reiken maar raken niet ik wil vluchten in verloren klanken Jouw sprankelende stem, ooit zo onbereikbaar opent een nieuwe dag en neemt me mee vanuit een gerafeld verlangen gevangen laat jij mij leven door jouw warme lach Donker is jouw…

Laat mij niet alleen geef mij warmte Ik ben slechts waardevol wanneer ik gevoed word Geknokt en verloren huilende harten accepteren van falen droomloze dromen Ik wil blijven wie ik ben ik heb verloren maar wil mijzelf niet verliezen Verleden geleefd toekomst verlicht zicht Mijn thuis ben ik ...…

Blozende wangen een ronde toet een gladde huid het voelt goed Zien eten, doet eten het smaakt naar meer alles moet je proberen al is het maar één keer Lekker om in te bijten sappig en gewild een hele grote hap nog is honger niet gestild Zonder uiterlijk vertoon dus eigenlijk zonder schil ben jij echt het enige wat ik op dit moment…

Smeulende as herinnert hoe het was oplaaiend vuur van korte duur Lucifer als mens een vrome wens verdoemd tot de hel daar brandt zij wel…

In stilte huil ik binnentranen zij sijpelen één voor één door de aders van mijn leven tot aan de aorta-steen Een zakdoekje is niet voorhanden dan maar een grote witte envelop opvangen wil ik ze en verzenden met een pokerface als postzegel erop Niemand zit echter te wachten op mijn tranen noch mijn verdriet dan maar adresseren aan mijzelf…

Mijn kaars brandt aan twee kanten het vuur vlamt verteerd door gedachten Verlicht en verloren verwacht toch verdwaald verdoofd en verspeeld vlinders vermoord Een vlucht naar het einde gezwommen verzopen vechtend tegen de stroom in vermoeid verbroken ...…

Het rimpelen van zinnen geregen door een naald krijgen eindelijk taille de uitvoering wordt bepaald De achterdocht geroken het slinkse iets geproefd in de geest vastgehaakt zodat uitleg niet behoeft Argwaan is geen illusie de afwerking kost tijd het zomen van het leven dat sloopt een mens geheid…

Zonnestraal van liefde lichtelijk geraakt Het hart ontgrendeld weer toegankelijk gemaakt Hittegolf van gevoelens fel opzwepend temperament Bouquet van heerlijke geuren en prikkelende zinnen Verdoofd haar tijdelijke gedachten rest alleen nog het vurig beminnen…

Ik zie jou daar staan met handen vol liefde de angst om te geven volkomen misplaatst Jouw hart zonder muur geraakt door mijn passie laat liefde herleven toont nakend jouw ziel Golven van hartstocht breken mijn gedachten de sluizen gaan open warmte keert het tij Verborgen gevoel geopend verlangen verloren gewaand gevlochten verdriet…

Zij ademt zijn naam in een ruit vol waas als druppels vocht lopen de letters door haar leven Zij fluistert zijn naam met zachte klanken klinken klinkers als een streling in de zwoele nacht Zij roept zijn naam met uitroeptekens even raakt het hem maar door gehard glas isoleert zijn gevoel Zij schreeuwt zijn naam met harde klanken…

Verwrongen staal belemmert zicht sterren stralen in dood glas Blikken knipperen in een richting die gekozen was maar niet bereikt Bloeiende bermen vergroeien met sporen een boeket en een kruis laten een leven achter…

IJzeren spijlen voor ogen blikken kilte Wimpers sluiten zon licht buiten tasten stilte Stijlloos ogen de zinnen in nemend besef Bevrijd van twijfel geeft levens lust weer adem…

Een warm hees geluid streelt mijn oorschelp klanken maken zwoele zinnen zacht Zalig het gevoel loos de woorden schat sieraad van hechte emotie De parels geknoopt tot een ketting van verlangen Als snoer een juweel maar geen sluiting maakt dromen waar geklikt gedicht ...…

Klankkleur van klinkers gesproken zinnen verdichten vezels vol vervoering gevangen verlamming Snaren trillen warme draden rood, blauw en geel versmelten tot zwart hoe diep en duister kunnen zinnen zweven…

Waar duizend bloemen bloeien komen wij samen onder de sterrenhemel waar hemels gevoel een tijdloos boeket geur kleur en warmte schikt naar elkander vochtig zoeken en voeden tot een prachtige ruiker samengebonden eenheid…

Langzaam schuifelt zij door de paden van haar leven Haar trage gang bereikt de laatste deur zelfs daar blijft zij nog even stilstaan in verwondering over het niet meer weten haar leven mist…

Duivelse gedachten hechten zich aan verstand arglistig schieten ogen haar bange blikken finaal aan flarden Ineengedoken wacht zij als gevallen vrouw op hem, die ooit een engel was voor hij vlam vatte en vuur nog als passie brandde Zijn leidraad voor het leven vlammend in woord en daad vurig zonder liefde louter heet in hel…

Herfstkleurige haren onverholen ogen vragende lippen bevallige borsten drie-kinderen buik vijftiger-jaren billen lange benen levend op grote voet om over het IQ maar te zwijgen !…

Ramp zalig het gevoel loos de woorden schat ik ook van jou wéér galmen gehate klanken vormen zinnen sprakeloos mond dood moe gestreden uitgedroogde levens ader en door stromen haperend ader latend walgende weerzin…

Handen gevouwen blik omhoog verlichte gedachten hemelhoog Vertrouwen behouden niet gevlucht gespeelde woorden lachend gezucht Wijsheid verkregen gevoel gedeeld winnaar noch verliezer spel is gespeeld…

Ik kijk je aan de lichtjes in jouw ogen dansen een lentelied Lippen nevelen pareltjes ontluikend verlangen Sprankelend treft jouw lach mijn vurige zinnen samen bewogen tot een prachtige ballade…

Jij zit in mijn lijf en in mijn geest 't is net of ik thuisgekomen ben Maar wat me verwart het allermeest dat ik niet meer weet wie ik ben Mijn geest heeft honger wil gevoed mijn lichaam hunkert naar warmte Jij gaat diep tot in mijn ziel is dit dan wat ik zoek Wereld op z'n kop kippenvel ? en ik ? ik tintel Niet zien…

Vandaag wil ik lachen ik wil de zon zijn ik wil geven en even "jong" zijn Vandaag wil ik doen nergens aan denken ik wil voelen en aandacht schenken Vandaag wil ik schrijven gewoon met een pen op papier ik wil jullie vertellen over mijn gedachten, hier Vandaag wil ik "mooi" zijn van binnen en van buiten ik wil, oh zo graag alles…

Ik houd jou in mijn armen al wiegend heen en weer ik wil je zo graag verwarmen verbergen al het verdomde zeer Ogen kijken levenloos en kil machteloosheid klauwt gedachten ik wil blijven geloven al is het stil in hopen en verwachten De tijd haalt moeiteloos in scheurt in zijn vijf voorbij wat heeft het nu nog voor zin en weer stormt het…

Jouw felle nagels klauwen mijn tijd in vacuum rood gekraste lijnen striemen toekomstig verleden nog steeds gehard in het raken en scheuren van dagen stoot mijn tijd geschiedenis…

Bijna haalt de tijd mij in zijn wijzers wijzen mij mijn kronkelende levenspad laten mij dagelijks wandelen over vele, ongelijke paden Met vallen en opstaan geleefd en veel geleerd het immer willen delen van liefde en leven tikt mijn tijd voorbij Drie, zes, negen, twaalf komt nader en nader de slinger van dagen gaat steeds sneller en…

Verscheurde lijnen gebroken gedachten gegeven woorden gevoelens verkrachten Geroest op het vlies gesmeed vastgeklonken verankerd gebrand aan vurige vonken Verbroken lijnen getekende vlammen het oog overdonderd emoties verlammen…

Naakter dan bloot omhulsel ontsloten de geest is geflest ontkurkt onzer tijd Halsen gevormd genekt in de lengte onttrekt nepperij aan fiscale strijd Schat laat je kisten op git paperassen aanslag ontslagen splijt realiteit…

Gedachten stromen zonder rem wie ik ben wat ik wil stil Woorden zonder reden noch doel geluidloos gaan zij hun gang ik wil het stoppen en verstoppen het benauwd en maakt mij bang Ik wil krijsen gillen het razende bloed in mijn donder stillen Ik wil zoveel maar ben gebonden met handen en voeten aan gedachten het verwachten…

Betonnen woorden verzonken zinnen genagelde kreten ontspoord beminnen Rottende klanken gebroken verhaal een hek om de hemel gevoelens van staal De punten omhoog ijzeren spiesen het eeuwige raken de grip verliezen Instortingsgevaar verbreekt het geheel de grondslag doorgronden bouwt ieder zijn deel…