3163 resultaten.
Bij het ontwaken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
331 Verliezen minder erg dan verloren
een droom ontmoet die even blijft
bij het opstaan en dan vervliegt
naar de wereld van ontstaan
Niet meer weten of in de droom
gesproken, gezucht en ademgehaald
in kleur of zwart-wit , vice versa
van mannen, vrouwen en kinderen
Er kwam een appel in voor
een wurgslang in een boom
Een gespleten tong bewoog…
Toentertijd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
302 Toentertijd Joko Ono en John Lennon
Bedlegerig in het Amsterdamse Hilton
Een week lang hun bezielde pleidooi
Voor liefde en vrede hielden
En kolonel Kadaffie koning Idris
Geweldloos van de troon stootte
En massa's opstandige studenten
Meer medezeggenschap eisend
Het Maagdenhuis bezetten
Terwijl rechtstreeks voor zonsopgaan
Neil…
Ik heb gezien
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
339 Ik heb bloemen zien uitbloeien
sterren zien vallen
en de zon die werd verduisterd
Heb politici zien knoeien
raketten uit elkaar zien knallen
mensen een half leven aan
social media zien gekluisterd
ook veel wat mij heeft kunnen boeien
een moeder van haar kind bevallen
een groot verlies dat ontluistert
Ik heb het allemaal gezien
vertel…
Stromingen
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
353 Uiteindelijk leerde ik
te drijven op de golven
adem te halen
wanneer dat kon
Ontspan je als je wil dat
de tijd blijft duren
een eeuwigheid blijkt te zijn.…
Sedona
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
288 In sluiers onzekerheid
sta ik op mijn balkon
de stenen verschieten
vergrijzen achter een bui
en zakken weg in de schaduw
van zwarte wolken, ik wacht
op dampende opklaringen
die weer kleuren schieten
in mijn stille huis
De dag heeft veel tijd
en al die tijd sta ik hier moe
hard te werken, emoties
heen en weer te kaatsen…
Sprookje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
341 'Het lelijk eendje'
nog onder moeders vleugels
schuchter, schroomvallig
valt niet op....
Maar wacht een wijle:
haar hals zo sierlijk
'n lieflijke kop
en dan die verenpracht
Een zwaan...
tot in haar vleugels
een bruid
om weg te geven
In het kort:
een leven
als
in een sprookje.…
voor de dichters
netgedicht
3.5 met 6 stemmen
380 in dit Buddingh'loze tijdperk heb ik
soms het idee dat ik de enige ben
die zijn gedichtenbundels nog
wel eens uit de kast trek
zoals met Carmiggelt de kronkels
zijn begraven zo vergaat het
de verzen en daarmee de dichters
zo je ooit hebt gedacht dat verzen
worden geschreven voor de eeuwigheid
moet je dit maar snel vergeten
schrijf…
Over tijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
373 Het woord nooit
dat ik nooit die of die ziekte wil,
nooit meer die of die hoef te zien
altijd
dat ik altijd blij wil zijn bijvoorbeeld
gezond en helder,
altijd wel die of die bij me zou willen
soms
dat ik soms aan iets twijfel
(of heel vaak) soms iets me in verlegenheid brengt
soms een nachtmerrie heb,
maar vaker leuke dromen,
eeuwig
dat…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
334 Het is zo jammer dat alles vergaat,
dat alles gesloopt wordt door tijd en zijn haat.
De lente brengt bloeien tijd stelt ons tevree,
maar dan in de winter neemt tijd alles mee.
En ook al weet ik dat het nergens op slaat,
doet het me toch pijn dat alles weer gaat.
Ook voor de mensen had tijd een idee,
hij liet ze kort leven en stemt ze…
Paasmorgen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
291 Houden loden luchten
wat voor ons
verborgen?
De zon
misschien
die regenjas of wintermantel
overbodig maken zal
het vest
de blouse in geel?
Krijgen we...
een ons voorspeld deel
van de wende van zon?…
tijdgeest toen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
333 het niets had
niets om het lijf
schijnbaar onopgemerkt
werd de tijd er
in ledigheid gevangen
als de klok hele uren sloeg
raakten wij al spoedig
de tel kwijt
morgen weer een dag
hoorde je alom…
Zo helder...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
292 Glashelder
zijn je idee en mening
je opvatting, redenering
Je doorziet
wat goed en fout
blijkt
Wat verder reikt
dan bodem of kurk
van 't glas
Wat de drank
of
vloeistof was.…
Pasen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
436 Dit jaar is het vroeg
Pasen.
Een lang weekend mogen we
dit vieren.
Iedereen op zijn eigen manier.
Overdenkingen zijn er
zeker.
Met Pasen wordt de opstanding,
van Jezus Christus gevierd.
Pasen is voor iedereen.
Verbinding tussen mensen
geeft een goed gevoel.
Helaas worden er te veel mensen
vergeten.
Liefde en vertrouwen geven
dat is…
lint
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
286 de hemel werd
gevuld met
bliksemschicht
en donderslag
vader genoot van
het lawaai en
het spektakel
wat een surprise
zijn nakomelingen
hadden hem
niets mooiers
kunnen schenken
hij wist nog niet
hoe de Tijd het
lint van het leven
ontrollen zou…
Heimwee naar teruggaan in tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
319 Niets is je nu nog om het even
om nog uitgebreid deelnemend
nog een keer te beleven.
Alles en ook niets is nog meer
dan wellicht rumoer of even stoer
van waarde, buiten thuis eettafel
intens moeder van je drietal zijn.
Teruggaan in tijd kost je te veel vlijt.
Moed is niet verloren valt dagelijks
te horen, dromen zijn niet verstomd.
Geuren…
vroeg
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
264 het was
heel vroeg
weinig lag
vast in ons
bestaan
de tijd was
nog niet
ontwaakt in
deze stille
kamer
ik wil je
in verhalen
weven en
je bewaren
waar vind ik
de woorden
en de draad?…
Wanklank
poëzie
4.3 met 6 stemmen
887 Dagelijks meer eerzuchtig
En minder in staat tot iets groots,
Telkens wanhopender roepend
Om kracht of de kalmte des doods,
Dagelijks vuriger wensend
Naar schoonheid, gezondheid en vreugd,
Dagelijks ouder en bleker,
En verder van blijdschap en jeugd -
Ik zit in de bloeiende velden,
Die schittren van zonneschijn,
En alles is jeugdig…
Durend zwanger
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
298 Durend zwanger
Bevallen in brokjes
Het dragen van een droom
Tot een goede vrijdag
Dan is het zondag
De vervlakkende zandloper
Van versterven
Naar vereeuwigen
Zeker van zijn stuk
Schaakmat…
Voorjaarsgoud....
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
361 Je wordt
dan wel oud
krijgt het
op de heupen
kunt niet
uit de voeten
het kniegewricht
niet van 'n goed jaar
Je bent niet langer
van zessen klaar
toch wil je
een-blokje-om
Het landschap
ligt
voor het oog
te wachten
Als zon
de zondag viert
voorjaarsgoud...
de hazelaar siert.…
tenslotte
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
249 waar we heen zouden gaan
waren we bij aankomst al vergeten
op de plek waarvan we dachten
al eens eerder te zijn geweest
meenden we ons te herinneren
afscheid te moeten nemen
van ons lichaam dat hier ooit sliep
de ademtocht die hier stilviel
in theewater op een vooravond
of bij schemer in een bruin bierflesje
bij sommige dingen stonden…
Sterrenbeelden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
343 Mijn vader zei me wel eens dat
voor ieder mens die heeft geleefd,
een ster staat aan de hemel.
Ik weet niet of hij dat meende.
Hij zei het met een lach en dat
hij het van horen zeggen had.
Ik herken de sterrenbeelden die
hij me aanwees: Grote beer en
Kleine beer, Steelpannetje
en de gordel van de Melkweg.
De wolken weerkaatsen het…
voor R.Campert
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
450 uit Remco's arsenaal
de dichter schreef over alles
wat vergankelijk was
dus niet in de laatste
plaats over zichzelf
de ontroering in de poëzie
was hem ook niet vreemd
hij zei "poëzie is achteruit
luisteren en vooruit zien"
en hij keek vooruit
luisterde terug en schreef op
over vroeger over nu
over hoe het is geworden
over alles…
wachtkamer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
366 dit moet de plek zijn geweest
waar we wachtten op een
nevenschikkende zon
waar we meenden ouders te zien,
straat en plein zich ontvouwden
tot lonkende hemelpoorten
aan de oever van iets onbetreden,
het eindeloos begin zonder
te weten wat we later wisten
waar we ons middenrif lieten begaan
met ademteugen vol morgenstond,
de dood in verre…
AAN EEN GRIJZE TEGENSTANDER.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
1.086 De grijsheid blijft ons eerbiedwaardig.
Maar, is ze ook al de kluts niet kwijt,
Ze is, wat ze ook zijn moog, eigenaardig
Niet op de hoogte van de tijd.…
Ouder worden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
359 Van de ouderdom begin ik te houden.
Van de rust van een schaakspel.
Van de stilte in de nacht.
Van liggen in ons bed.
Vannacht werd ik vanzelf wakker.
Ouder zijn wordt jonger, denk ik.
Vandaag wordt morgen gewoon weer gisteren.
Voor later is het veel te laat geworden.
Mat staan we bij lange na nog niet.
Zie! We zijn nog steeds aan zet!…
vissen
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
466 het kanaal
bij de witte brug
vaders favoriete stekkie
daar ving hij
walvissen
voor Madurodam…
Romein
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
341 Romein....
Al eeuwen dood
ben ik
geboren
in het Oude Rome
Niet ontbloot
van gevaren...
streed ik
voor ons legioen
Aan de grenzen
van het Romeinse Rijk
Novio Magum
mijn woonstede
Zo herkent u
mij, in tenue
uit 'n ver verleden
'de krijg', m'n leven, inkomen.…
ogenblik
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
287 op het
natte asfalt
een foto in
zakformaat
de vrouw
houdt het
kind vast
achter haar
de man
met een
jongen aan
zijn hand
gestolde
ernst in een
zwart-wit
ogenblik
handreiking
aan een
verwaterd
verleden…
Existentiële vraag
gedicht
3.7 met 3 stemmen
3.652 Wat is er in de lichtheid
van mijn leven overdag
dat het betaald moet worden
met de zwaarte van de nacht?
Dat uit het hijgen van mijn
borst, uit dat moeras, uit van
mijn dromen de benarde damp
de kracht getrokken moet
voor lachen? Leef ik mijn tijd
te snel, waardoor de donkere
materie van de aarde zelf
als zij haar kans krijgt, mij…
klapwieken
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
363 zoals een weiland plotseling stilhoudt
in een voorbijgaande trein
vogelvrij, hersenspinsels
die zowel wolkenloos als lucht zijn
of een ongeplande aankomst
een harde noot om te kraken
door te dringen tot randmeren
een voorbode van verleden jaar
soms heb je een hamer nodig om bij
het zachte vruchtvlees te geraken
voorbij bestemming…