1194 resultaten.
s' abriter de l'orage
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
41 ik heb de poëzie lief zoals
je het hoort lief te hebben
als hunkering naar mooie
woorden die verzachten en
ook het verschil kunnen maken
evenals de onstilbare honger
naar woorden die dikwijls fraai
beschrijven wat er in mij om gaat
deze behaaglijk aandoende warmte
beschermt mij tegen de telkens
killer wordende buitenwereld
dus is…
op zoek naar onderdak...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
59 in de twijfelzone van de zo
op het oog nog winterse dagen
en het verlangen naar de zon
(in dit geval het voorjaar)
is de dichter degene die zich
verschuilt in één van zijn gedichten
'alleen in mijn gedichten
kan ik wonen'
schreef J.Slauerhoff ooit al eens tijdens zijn omzwervingen over zee
en ik moet eerlijk zeggen ook ik
vond daar…
speels de wind
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
91 ( voor Hans Lodeizen )
dit gedicht gaat over de buigzaamheid
van ene Hans Lodeizen ( wie kent hem nog )
hij schreef over het schuilen onder het lover
en wist mij daarmee steevast te ontroeren
( kom daar nog maar eens om )
in zijn te korte bestaan speelde eenzaam zijn
en buigzaamheid van het verdragen
een uiterst belangrijke rol
zó mooi…
terwijl je kookt verdampt de tijd
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen
103 soms lijkt poëzie
zo simpel
dat je denkt
kan ik ook
maar dan verschijnt
er op je hoofd
een rimpel
en langzaam
raak je
van de kook…
Elle dort...
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
112 het chanson van Francis Cabrel
vertelt ons het tragische relaas
van een ballerina die door een ongeluk
in een rolstoel terechtkwam
en met pijn terugdenkt aan de tijd
dat zij als een vlinder over het
grote toneel vloog...
in haar droom is zij weer de prima ballerina die danst op de planken van
de mooiste theaters in het land
het timbre…
tussen droom en werkelijkheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
83 de droom uitgekristalliseerd
in het besef van de morgenstond
de scherpe hoekjes afgebraamd
noem het uit voorzorg
toch werpt de dageraad
een harder licht op
het verbeeldende relaas
waarin ik vannacht
al bijna weer verdwaalde
de brute werkelijkheid
van alle dag heeft mij
alsnog in zijn greep gekregen…
HORA RUIT...
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
107 tijd is subjectief
tenminste
zo zie ik het
de tijd schrijdt voort
vliedt vervliegt
na verloop van...
doch alles verloopt
we klampen amechtig aan
en houden ons nog even vast
aan het tijdelijk bestaan
maar beseffen ons goed
dat we totaal kansloos zijn…
L' amour entre fruits et legumes
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen
192 (ready made/Gefundenes fressen)
de banaan
legt het aan
met een wortel
of het matcht
valt nog te bezien
op het oog het gedrag
van een tortel
en de kans dat 't lukt
één op tien...…
la bibliotheque. (1915)
netgedicht
4.0 met 22 stemmen
205 de bibliotheekkast ongeordend
maar voor kenners die de weg
weten met gesloten ogen
liggen de boeken voor het grijpen
'ik ben alles' wat ik lees
schijnt de jonge vrouw op het
schilderij van Felix Valloton
te willen uitdrukken...
en zo lees ik het schilderij ook
met eigen poëtische ogen…
literair gemis
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
75 het leven essentieel
om straks de dood
te kunnen ervaren
hoewel ervaren is
waarschijnlijk een heel
groot woord...
de dood ervaren is een mythe
omdat niemand er ooit
over heeft kunnen schrijven
voor mij als dichter
een enorm literair gemis
zo blijft leven en dood
vooralsnog omgeven met
een mantel van mystiek
een vorm van onbeschreven…
L' origine du monde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
115 louter invitatie
het erotische werk
dat menig mannelijke
kijker in vervoering bracht
met rode oortjes
in het Museum d' Orsay
het levenswerk van
Gustave Gourbet betasten
met begerige ogen...
deze magneet ontlopen
in dit museum dat is
een onmogelijke opdracht
de wijd open benen
een uitnodigende buik
lokkende borst en
natuurlijk…
erotische letteren
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
200 ( fragment 69 )
dan eindelijk pagina 69
' zij opende haar benen
als een boek"...
de lezer die hier paginalang
reikhalzend naar heeft
uitgekeken blijft warempel
ietwat verbluft hangen
aan de regel die voor
even de dienst uitmaakt…
frivool kiekje
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen
293 een frivool kiekje
van een aantal al
wat oudere dames
in een achtbaan of zoiets
ze wanen zich voor even weer
jeugdig in speelse tegenwind
soms getuigt een vleugje ondeugd
van een wervelende levenslust…
leerproces
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
129 wanneer
je wat meer
in de spiegel kijkt
dan leer je
jezelf
beter kennen…
bloc de brouillon
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
93 eigenlijk is de naam
(kladblok) blocknote maar
een ordinair gegeven
het papier waaraan de dichter
zijn bedenksels toevertrouwd
vereist een poëtischer naam
hoeveel woorden lopen
er niet stuk op het toch
enigzins botte woord 'Block'note
als op een blinde muur die
nietsontziend een wig drijft
in het lopend vuur dat dichten heet
het…
een variant
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
126 'lust'
is
de liefde
bedrijven
in een
zelfgevouwen
bootje
van plezier...…
twee zusjes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
143 zoals twee zusjes
de één wat ouder
dan de ander
elkaar vertrouwen en
nog zonder zorgen
kunnen genieten behoudens
al te veel besef...
zo zal het nooit
meer zijn helaas
langzaam dreef
de tijd een wig
tussen onafscheidelijk
en houdbaarheid…
redevenir petit...
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen
208 het is de herinnering
aan de duinen
het warme zand
en ' t vleugje
geluk van weleer
Klein Zwitserland
achter het grote gebouw
van de KLM...
daar vonden wij
stadskinderen van
de jaren vijftig
ontspanning
schaduw
van dennen
en luwte van
de duindoorn…
c'est le mot qui dansent...
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
105 gelaagdheid in soepel
dansende woorden die
er werkelijk toe doen
met een nuance die je
doet inzien dat er een grote
vorm van verscheidenheid
huist in de ziel van de mens
soms krijgt het vat op 't gemoed
dan weer daalt er kilte als
natte sneeuw in het voorjaar
je zou wel willen schuilen
onder een abri van geborgenheid
maar je voeten…
mythos.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
163 voor Elsbeth M.
het blauw en wit
van het land
in de verte
beschrijft de
eeuwenoude mythes
met de kracht
van overlevering
waarin je wel
moet geloven
geluk is hier
aan boord gaan
op weg naar dat
betoverende eiland
in gindse verte…
het schrijflaboratorium e.a. frivoliteiten
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen
123 ( ijdelheid is ook een strijd )
het schrijflaboratorium en andere
jeuk veroorzakende zaken...
het is de taal in het banale
ontdaan van elk spoortje romantiek
als bij arbeiders met werkwoorden
in zo'n grauwe taalfabriek
met schoorstenen die in staccato
woorden spuwen voor vertolkers
met haastige spoed
een mens kan veel verdragen…
isolator
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen
134 haiku/senryu
de isolator
als een eenzaam symbool voor
geïsoleerden…
levertraan
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen
145 (een eetlepel per dag)
voor menig kind
was die grote
fles levertraan
destijds een gruwel
tegenstribbelen
hielp niet echt
wanneer je de mond
stijf gesloten hield
kneep men je neus dicht
en dan ging je mond
vanzelf wel open
trauma's werden pas
jaren later uitgevonden…
als een trein
netgedicht
3.0 met 14 stemmen
131 zachtjes glijdend door het landschap
doch duidelijk waarneembaar
de schaars verlichte trein door
een ietwat donkere decembermaand
in gindse verte de warme klank
van midwinterhoorns over de stijf
bevroren oude Twentse grond
op radio oost een prettige stem
van een omroeper die ons in dialect
vertelt dat kerstmis onderweg is…
maakbare kerst(boom)
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen
145 2 halve dennen
maken een
hele kerstboom
(maar dan omgekeerd)
nu nog versieren…
kerstsjabloon
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
133 een gedicht maken over de kerst
is putten uit de doos vol clichés
die ik van zolder heb gehaald
weer gaat het over fonkelende sterren
dennenboom en 't kindeke in de kribbe
2 dagenlang sluiten wij de ogen
en gordijnen voor de realiteit
van de wrede wereld buiten
we warmen ons behaaglijk aan het
haardvuur en kijken tevreden
naar boom en…
vleugellam
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen
237 eenden op het water
als zwemvogels
met drijfveren...
doch schijn bedriegt
in de boot genomen
zijn ze allen weerloos…
utopisch
netgedicht
3.0 met 36 stemmen
536 ik probeer uitsluitend
poëtische prentjes te schieten
waarbij woorden overbodig zijn
prentjes van een plek op aarde
waar alleen het geluk mag wonen
dat soort prentjes dus...…
rue d' usines
netgedicht
4.0 met 15 stemmen
146 ik ken een chanson van
Francis Cabrel (Ma Ville)
waarin hij o.a. zingt over de
fabrieksstraat in zijn woonplaats
ergens in het oude Frankrijk...
welnu toen ik deze foto tegenkwam
was de associatie al snel daar
een stap terug in de tijd toen
alles ogenschijnlijk trager ging
het is weliswaar maar een poging
tot benadering van een gevoel…
vader & zonen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen
139 Den Haag lang geleden
mijn opa en zijn zonen in
karakteriserende houding
begeven zich in een nat
beregende straat naar een
voor mij onbekende bestemming
een sfeervol plaatje van weleer
dat zich zo fraai leende
voor een lijstje zodat
het nog jaren meeging…