Alle inzendingen over Burgers

De knoop In elkaar gedraaid Gekronkeld Strak getrokken Onzichtbaar Eindeloos Verstrengeld Onoplosbaar?…

Ik zal niet zinken Ik vertrouw op mezelf Ik stel geen vragen Met het verleden in mijn rugzakje Wat en hoe ik het doe Met geloof in wie en wat ik ben Met dank aan dit leven Dat me zoveel heeft gegeven Twee stralende levende sterren Geven mij verlichtend duidelijk licht De route lijkt gegeven ik leef Ik ga de toekomst fier tegemoet…

Blof brengt herinneringen terug Barcelona een weekend lang, zittend op de mooiste bank ter wereld Jij stond op en schreeuwde mijn naam uit, De bank, Barcelona, Spanje, de wereld was van ons Kleine mozaïeken vormden een geheel, zoals jij en ik De radio staat aan en je belt me, alleen om gedag te zeggen, Ook ik heb deze week bij het horen van…

Hij komt net op tijd Tergend langzaam trekt zijn broek en trui uit We zien een sportbroekje “O, wat is ie mooi” Onze harten gaan te keer Dat broekje geeft veel te raden “Zit er wel een onderbroek onder?” Zijn benen gespierd en bloedmooi Ontdooien zelfs een klomp ijs met spoed Hij rent van het ene vak Naar het andere De machtigste man…

exotische vlinders vliegen naar ver naar suikerzoete stranden met een gerstkleurige goudgele strelende zon zacht en schuimige aanrollende melodische golven bedrijven wij de liefde heel lang vergeten wij de wereld om ons heen weten wij zeker wat we willen horen wij bij elkaar. in elkaar.…

Van het begin tot het eind Sleep je me mee In de zoektocht naar jezelf In de geschiedenis van Argentinië Alles voel ik met je mee Woede verdriet pijn en liefde Ik herken de plaatsen Buenos Aires, Plaza de Mayo, Punte del Este In gedachten loop ik naast je Woedend op de militairen Ik kan niet van je loskomen En dan, veel te snel ben…

Elke dag een nieuwe kans Maar ook een nieuw gevecht Zenuwen gieren door me heen Ons leven is totaal uit balans Woedend, teleurgesteld en BOOS Probeer ik me te beheersen Kalmte te bewaren in ongeduld Hij is beslist niet kansloos Samen zullen we gaan tot daar aan de overkant Vechtend tegen zichzelf, de pijn en het verdriet Het verleden een…

De blauwe lucht van deze morgen is weg De zon, de warmte komt niet meer Wel een nieuwe dag met nieuwe kansen Een leeg blad elke keer Gisteren was een hel Een dieptepunt in je leven Met 170 over de snelweg racen Wil je jezelf nog kansen geven? Ik zie jou vechten als een tijger Zo sterk als een leeuw Een mannetjesputter is aan het werk…

Kusadasi Ritme van de zee Golf na golf spoelt melodisch aan De glinstering van het water spettert Op het strand zijn toeristen De blauwe lucht is oneindig Samos ligt aan de overkant In de nacht zijn vissers aan het werk Een verliefd stel loopt hand in hand De stadsnaam klinkt exotisch Baclava, Turks fruit en de bazaar Restaurantjes,…

Lieve Julio Het lijkt eeuwen terug Dat we samen hebben kunnen praten Ik wil je even laten weten dat het goed met ons gaat Het is zo lang geleden dat we hier met zijn vieren zaten We komen net terug van een weekje vakantie Ramon en Raquel hebben genoten Zon, zee, terrasjes en de vriendelijkheid Turkije was een pijl in de roos geschoten…

Schreeuwend Schoppend Slaand Sloeg hij om zich heen Eindelijk breekt zijn verdriet open Uit de diepte omhoog Door verleden en heden En ik zal er zijn Om hem te helpen…

LA VIDA LOCA=het gekke leven Herinneringen gaan door mij heen Zomaar een avond, zomaar een ontmoeting In een Spaans cultureel centrum En nu: twee kinderen zonder hun vader Trots mag en kan hij zijn Lief, leuk, lachend op beide benen Gaan zij door naar hun toekomst Met mij, naast mij, voor mij uit Het is een gekke wereld, Bijzonder,…

Telkens weer Houd ik mijn hart vast Terwijl ik jou moet loslaten Telkens weer Ben ik trots op je Als ik naar je kijk Zo groot Zo mooi Zo doordenkend Zo eigenwijs Vol vertrouwen in jezelf en deze wereld Je loopt niet in zeven sloten tegelijk Mijn “beren” kom je niet tegen Zeg je Ik weet Dat jij gelijk hebt Maar ik vecht tegen…

Zijn stem vult de ruimte helemaal Zo mooi, zo vol, zo speciaal Menig dameshart klopt sneller dan snel Is deze man nog vrijgezel? Zijn stem strelend langs mijn huid Diep intens genietend van zijn prachtige geluid De Zeeuwse kust Wekt mijn hete lust Barcelona DE BANK, the place to be Hemelsbreede blauwe fantasy Holiday in Spain was spetterend…

Met blauwe veren Als een stralende zee Met glimmende veren Als de twinkelende blijde lichtjes in jouw ogen Met gekleurde veren Als een rijke moeder Op jou Je hebt een talent En ik ben er supertrots op dat je mijn dochter bent!…

Ik ruik die geur… Onmiddellijk voel ik die zware steen in mijn maag Krijg geen hap meer naar binnen Míjn angsten moet ik overwinnen Waarom blowt hij is mijn vraag Ik ruik die geur……

Het is vier uur ‘s nachts Ik sta op Ruik weer die geur Die zet m’n wereld op z’n kop Stierend stuif ik binnen Met de angst in heel mijn lijf Discussie komt op gang Zijn kamer de plek waar ik even blijf Ouder zijn van een puber Doet zo vreselijk veel pijn En toch dat hele lieve kind Is helemaal van mijn Op weg naar zijn volwassenwording…

Je kwam binnen, stoer, rustig en relaxed Een warme zwoele fluwelen strelende stem Die ons dwong te luisteren, te kijken en te dromen Je zette ons helemaal klem Lachend en luisterend naar de Haagsche jeugd De hete passie van een vurig debat Interesse tonend, maar fel ad rem O, ik wilde dat ik daar debatterend zat Verdrinkend in je lieve lach…

Vier jaar later Het is stil in mij Denkend aan toen Ik stond voor een dichte deur Herinneringen gieren door mijn buik Met een diepte van vele kilometers Nooit is elke keer weer langer Sterk voel ik mij Maar vandaag haalde de datum mij onderuit Toch gaan we morgen weer verder Nieuwe dag met nieuwe kansen Maar weer een langere…

Een traan van water en een traan van licht Als je kijkt naar deze lucht en zee Het leven van ritme en dans stopt nu Dit uitzicht voert je mee De wereld staat even stil Geen geweld, geen ruzie, geen oorlog Maar licht, leven, hoop en perfectie Zoals het op aarde moet zijn, toch? Is dit het antwoord op mijn vraag Is er IETS na de dood?…

Onverwachts, ongepland en onnadenkend Kwam de kus zo diep als het water Van de Middellandse zee Langzaam genietend van elkaar Om de smaak te proeven van hem Bibberend op haar benen Het was zo heftig als een aardschok De wereld stond stil Hun lichamen in vuur en vlam Haar ziel is gestolen Voldaan, verkocht en voor de eerste keer verliefd…

Met mijn warm bloedend hart heb ik de deur dichtgesmeten keihard in je gezicht ik wilde je het allerliefst mij hand toereiken maar dan zou ik je weer naar me toetrekken Jou loslaten geeft ook mij krampen in mijn buik De zwarte nacht wacht Ik zal je mijn leven lang missen Maar morgen is die nieuwe dag weer daar met nieuwe kansen, voor…

Soms waan ik mij in springweides met schapen en dat soort liefdesdieren Of gevaarlijk ingeklemd op jubeltribunes juichend, juichend voor wie weet ik niet En dan het zwenken van goud omlijst naar zwarte gronden zonder randen En daar het houvast weggerukt uit mijn handen uitgeblust Of het leven houdt zich dood en nee ook geen…

herfstwater gebotteld uitgewrongen mij doordrongen In stilte anijsjes eten daar onder het bladerdak van die lindeboom en allengs terwijl ik de dartelaars gadesla klopt de vloek weer aan en nog het eeuwige klitten dit besef van voorbijgaan omstrengelt het mij met sterker garen…

gekras langzij de woudzoom september kraait herfstvogels kelen luids de grond ontbindt het gele gras daar, wat kinderen zich niet bewust van de onbestendigheid der dingen trekken zich los van de ouders tussen rode bomen in hun herfst nog zeg ik niets verpest niet hun onwetendheid lach en zeg: fijne dag tussen rode bomen…

ik leg mijn hart in de voren van een akker niet opdat de raven het zullen vinden maar zodat het kan groeien onder azuurblauwe hemel zich een nest weet of een beginpunt waar nieuwe dingen wachten zijn geklop over treurnis een zacht bed rust zodat het ritme zal galmen over weiland en water aplaudiserend voor het leven…

ik geef het geen naam het is meer een verstaan van houtige zuilen die zijgen in arme grond ze zouden niet huilen al welde het traanwater uit kinderfonteinen die ouders verstomden zo volgen mijn ogen toegeknepen door lijden herinneringskruizen rij aan rij en vrij wilden zij zijn leven om te leven maar zij strandden hier zij aan zij…

het gonzen in de malle uren de weerklank van een wekker een schepping zingt ons wakker vandaag is vroeger gekomen dan verwacht, de linde schudt haar vocht tegen de ruiten, wij verzoenen ons even tussen veren de regen slaat een laatste groet voor ons beiden en we bereiden een ontbijt op kaal eiken, de randen zijn verweerd, het blad stamt…

hij ziet haar vlindertje achter duinen ze wriemelt een snoepje open werpt het papiertje in de branding hij volg het wegdeinen met rave-ogen toegeknepen de zee weerkaatst haar leven en zijn lusten…

het is warm de fontein spuit haar zilveren stadse sappen uit over de kinderkoppen een kind huilt in een wagen een fanfare sproeit noten platanen verwachten lente een bruiloft verandert levens het gemeentehuis uit roze bakstenen opgetrokken waakt over dit bruisend plein als een stenen mensenwaker een kind huilt in een wagen het weet…