Alle inzendingen over Wolf

Tegenwind waait woeste vlagen dikke spetters spatten uit elkaar miljoenen druppels, vochtig, klaar proberen mij naar zee te dragen Striemkracht wakkert regenslagen gesmolten kristallen, ijzig zwaar ze doorweken vlot, ik, zoutpilaar die niet in staat is, heeft te klagen Het lijkt of ik me expres laat plagen door de kille storm waarin ik…

Ik ben de doler van `t duisterrr dagen van nachtelijk óngure klagen WIE! durft mij de tijd te vrrragen of `t al twaalven heeft slagen WIE VAN JULLIE BLAGEN! IK!! kijk door het glaasje van dwaallantaarn tel de angstige ogen die naar me staren IK BEN DE DOLER, IK! - dwaal niet af van het pad, het kwade, de nacht, HET GRAF! volg mij, dapperen…

Kom eens kijken kleine sabbelaar klapper je sandaaltjes van de trap fluister verbazing met sapperdeflap en werp je saffiertjes hier eens naar Savourerend verstopt als een stouterdje zonsacrerend op een dot sajetsatijn ligt een saliesalep zuipende sacramijn schandalig zeldzaam, zo`n zalig saboutertje Een saffie van saffloers satanskruid…

Handen verwarmend om een kom zo stel ik mij haar voor, te zitten met over `t randje glurende lippen zoekend naar `t waarheen; waarom Ze droomt zoals geen ander kan van kleine dingen, diep gevoel daarin baant zij haar levensdoel en waant zich daar het hare van Handen warmen een simpel gebaar fluwelen rimpelen ronde fluisteren ogen blikken…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

Alles gaat goed, buitengewoon geen zee te hoog, taak te zwaar noch probleem, komt voor elkaar de wind staat gunstig en is schoon Dan volgt een -slag op donderdag of welk etmaal ook zwart blad zij de sprong uit nood d`r niet meer bij doch smeken om een wonder mag Het vloeken na `t gebed tevoren als niks meer in de puzzel past terwijl het…

Leeuwarden, Ljouwerd, prachtige stad goudrands gelegen, in rietkraag gehaakt behangen met kleedjes van kant gemaakt want voor suïcide was je gelukkig te plat En mochten er zich toch complexen verhogen toornen boven jouw schuingebekte Oldehoven dan pleurden de tegels uit de Donau van boven daar grauw `t vrij end krachtig af had gezogen…

Kralen diep verzonken in geschrokken open staren achter kronkelde stronken waar `t even leek te kraken een ohooh lijkt je vonkelende lachje aan te raken het geluk nog net te zwanger om al in paniek te baren Wangen blijven bollen maar het kan niet echt meer smaken bitt`re sijpelsappen rollen ontkrullen lokken oker haren snappen bos bewust van…

Ik heb een verrassing voor je ik weet eindelijk wie je bent je woonadres is me bekend Wees gerust, ik ga je niet vermoeien geen lezing, wat is aangedaan of hoe het dat meisje is vergaan waarmee je dacht te mogen stoeien Ik heb een verrassing voor je je krijgt terug wat je ooit gaf ook al ontliep je toen je straf Welnee, je zult van…

angst bedaren nu een geweerschot knalt Jager een hevige pijn bijt vlammende pijn verscheurt de richting van de vrijheid kwijt mijn grijze pels verkleurt Ik jank luid, ik grom van pure angst en haat weet instinctief precies waarom het vluchten niet meer gaat De lucht lijkt haast bevroren een wolk trekt voor de maan mijn macht als wolf…

Ik kijk je volop in de ogen die als schaapjes over drijven alsof ze onbeperkt kunnen blijven zolang het blauw maar onbewogen Ik verzoek je, zeg me wat er is Verveelde zuchten; langs me heen verkilde flitsen, verwerpen alleen jij ziet het fout; jij hebt het mis Onderdruk zuigt damp uit kring stormen dreigt in koude vlagen tot opheldering…

Kleine prikkels vallen als regen Uit een inktzwarte lucht Dwars door kaalgevallen bomen Dwars door de mist van mijn zucht De zucht waarvan ik het bestaan niet weet De prikkels die mijn slaap verstoren De angst die mij in tweeën spleet De wereld draait als nooit tevoren Mijn gevoel heeft nog nooit gelogen Ik probeer trillend om te staan…

Mijn tong naar buiten Mijn oren spits omhoog Gras, en modderkluiten Vliegen met een boog Een stap of twee achteruit Mijn kop een beetje schuin Gras en modder op mijn snuit Ik kijk tevreden naar het puin…

Verscholen in de donkere nacht Verstild door `t lichte kraken Welhaast onhoorbaar, heel erg zacht Dwars door het kikkerkwaken Een ritsel hier, een krabben daar Vol leven, als de dood Voor al het schaduwstille gevaar Voor tanden bloedig rood…

En ik wacht op vlagen regen Gedonder volgt op flitsend blauw Ik denk niet aan de stille wegen Die ik net nog nemen zou En ik ruik de rust van angst Die ik anders voel als licht Maar die angst, die is nu donker Is nu aan mezelf gericht En ik hoor de klap van woede Hierna leven kan niet meer Dit is het eind, van al het goede Mijn stille…

Vergeten in dalen schemerrood, dicht bij elkaar, verstopt onder vacht. Verdreven in jacht, als deelgenoot. Verborgen in vroege ochtenddauw, met flarden aarzelend licht. Het drijven van warmte op de kou. Verraden door een mozaïek van geurig zwakke vleugen. Haastig vlucht de leugen, angstig en ziek.…

Je kunt niet meer verder brand in je longen angst slaat je lam je wordt besprongen Grommend gehijg geen poten, geen handen honger in het maanlicht druipt tussen tanden Vlijmscherpe pijn doorboort eindigt angst in gebeuren het kraken van je botten het gevoel te scheuren…

Ik spiegel al mijn daden af in gloeiend maanverlichte kolen waaruit de kleuren zijn gestolen die ik al mijn liefdes gaf Geen halsdaad was mijn aandacht waardig geen wanhoop heb ik ooit gegrond mijn ogen blijven even rond zelfs met lenzen eigenaardig Verslonden heb ik met genoegen vlees is een natuurproduct voortijdig uit de grond gerukt…

Wij rennen ras naar het altaar onze honger kan niet wachten vleeslijke liefde te betrachten boterbrief daarvoor, aldaar Leg sintelstenen openbaar bid wiens ook hoger machten om dit kippetje te slachten eer de schrans met huid en haar Rook likt lucht vol ziltekruid wit van maagd`lijkheid berooid als ze zacht door sluier sist met…

Wat je maar zou willen willen man of vrouw, hermafrodiet slik voor nu alvast wat pillen tot je geen verschil meer ziet Dr Freek komt dalijk kijken het is druk in de kliniek want het team is energiek u zult snel een ander lijken Dit mevrouwtje wil graag ballen die meneer daar is abuis we verwisselen ze van kruis hier een hechting daar…

De jager Oh helpie daar heb je die akelige jager hemeltjeliefje waar komt die gozer zo plotseling vandaan? als ik hier nou heel erg stilletjes en stijvetjes blijf staan misschien kijkt hij dan iets hoger of juist in zijn kogellager Miesje Meesmuil, Dikkie Ezelstaart en Kokos Apenkop gene stroman was er veilig voor zijn ikkeschietzograag hij…

Was ik niet even naast dat eindeloze meisje neer gezeten op wie ik mijn dronken poehäzie verpoogde los te laten zodat ik ledig `t evenredig blauw zat in en aan te blaten alsof ik net die ochtend hete pieperballen had ontbeten Als jij iets langer in je gouden koets was blijven steken was `t diamantje kwijt geraakt in die luxe limowagen zonder…

Geen tornado met hartstochtelijk temperament die zonder pardon door mijn woninkje scheerde. Geen auto die vlak voor mijn deurtje parkeerde met een, in Bin of Hoe zijns naam, compliment. Geen burenruzie waarbij te lang door is gejend. Ook geen e-mail bom die te vroeg explodeerde, noch een Alkaidiaan die `n praktijklesje leerde. Geen kernkoude…

Haar dagen slijt ze oevers met wallen bruin van d`r gezemel in purper schijn van zonnehemel haar dorre klauwen in gebed De brandewijn is al verdampt toch blijft vergane glorie wenken ze prevelt zonder na te denken geheest accent, bekroond en stram Ze dompelt polsslag in het blauw laat daar haar slinken verder rijpen zonder het helder te…

Bliksemschicht schiet door dicht getrokken gordijnen van zwaar beladen kolken wolken pakkerds treffen in`t aangezicht schokken smeltwatervallen langs haar lijnen Regenbui drijft over als een sluier prevels schuin afgeklonken aan rondingen einder verschijnt er grijs gezonden een ara in rui nevelmotjes fladderen van onder tot kruin Zon breekt…

Thans sta ik geringer voor paal -wanneer je gaat met dwars of fluit swing je gans m`n pantalonnetje uit- alvorens ik je aan mijn wang onthaal. Af tril je kriebelend tegen mijn lies en toe weet ik dat waar je ook bent -mijn zwakste plek blijft je bekend- in puls toon jij geen kuis doch kies Zo anders was `t niet lang gelee waar je heftig…

Hellend, hellend vlak verlaten stijgen, stijgen, zwaartevrees heel even gewichtloos zweven dan is het hoogtepunt geweest Sneller, sneller naar beneden miertjes worden lompe karren scherend langs `t korte groen; aanstootgevende oude knarren Buitelen, duikelen over de lijn van dagen gapen vol verbazing trager, trager bijna stil en dan…

Vrouw werd zij, aan hem verbonden een bink was hij, heel stoer en sterk gedwee ondersteunde ze in zijn werk zij leek als om zijn vinger gewonden De betrekkingen liet hij zijn eega over zo dacht hij al haar vrijheid te beletten en kon hij de bloemetjes buiten zetten naast pooier bleek hij een handig lover Jarenlang moest hij de nachten kunnen…

Als je lippen blijven zweven tasten in het even bijster aleer `k mijn dromerige lijster nachtegaalgelui hoor beven Kom terug in glijde vlucht laat mij niet luchtledige leven op het punt u mij te geven met `n slaak die peilloos vlucht Dan omsluiten, stranden handen zich een weg langs ronding in bijna ongeraakt vertrouwen Velours zucht…

Ik ben dol op zoute dingen zachtzilt vlees rouge van gloed ik word driest van pittige zinnen het maakt kruidig proeven zoet Ik ben zot op pikante vruchten snedige smaakvol door het vuur hartig schuimend zonder tuchten gepeperd door moesje natuur Ik ben wild met haar te heulen zeezout golvend peilloos roze en haar kuiten langs…