wat is verder gaan in een bestaan
als alles is gestild in zijn verlegenheid
met wat formeel nog restte in z’n tijd
van levenslang werk aan gelegenheid
zijn droom van leven samen oud
eeuwig zorgen gelieven met elkaar
dat moet toch kunnen niet waar
waarom ging alles dan in de fout
het gist in zijn gebroken hersenpan
de schrik de angst ‘t…
Je kan niet zeggen "een dochter graag"
Je verdriet is niet gestild.
Alhoewel ik niet treurig zou zijn,
Ook al doet dit alles zo'n pijn.
Laat die man toch voor wat hij is,
Later voelt hij zijn gemis.
Steeds omwille van de vrede,
Vaak met een stil verdriet.
Heus hij is het echt niet waard,
Dit verdriet brengt de vrede niet.…
Dat schoonheid,
begint met kijken,
zonder te denken aan pijnlijk verleden,
zonder dat punt aan die verre horizon,
zonder rechtlijnigheden,
geen oude opgestelde archaische wetten,
geen geschreven bloemrijke dichtregels,
geen verspilde gestilde leeftijden,
geen bazar van onzekerheden,
geen duidelijk links,
geen duidelijk rechts...…
Hoog rijzen ze in hun rildheid,
die reuzen, bronzig-bruin,
en steken, vol gestildheid,
lijk stommen, kruin bij kruin.
Hun brede voeten
duiken ze in het boordevolle bed
der beeweggaande wateren, die met
een lage zang hun hoge smert verzoeten.…
Ze wandelt aan de zoom
van herfst naar winter toe ,
gedrengt, verdronken en volgezogen
wonderlijk gestild door parelende herfstschoonheid van klamme kilte
in tijd en ijltempo voorbijgevlogen .…
6.264
Bezig met laden