voel het zuigen
van de kloven die
gestolen tijd uitbuiten
daar schuiven
vele panelen hun
lang verleden bestaan
formeren decor in
chaos en afgrijzen uit de
ondergang van paradijzen
revolutie zal
geen geschiedenis
schrijven over het leven
daar gaat de strijd voort
om de podium plaatsen
tot ver in het hedendaagse
want in civilisatie…
Het platte pays s’arrete
En het inmiddels toegetreden donker
Verschuilt een boerenhoeve
Een oranje gloed verlicht de deur
Die opengaat bij mijn aankomst
Gekoesterd in gastvrijheid
Vrij in essentie
Weg van beestachtige
Civilisatie, gebaande wegen,
Zonder glorie noch gratie.
Hier speel ik op de piano en schrijf mijn poezie.…