Alle inzendingen over #tempodoeloe

We zaten samen aan de oeverrand Verhalend over tempodoeloe land Jij, zoetgevooisd, uit polonaiseland Soixante années, geslepen diamant Je streelt mijn oog ik kus je zachte hand Je stak mijn eenzaam bonzend hart in brand Voor jou spring ik niet zomaar uit de band Ik zette 't liefst mijn leven aan de kant Voor jou, geliefde amethist…

Daar herinnert een krappe woning In het Nijmegen van weleer Krachtens hun hall of fame bekroning Zich ineens de Rozemarijnstraat weer Waar een stille kracht betrachtte Dat Eugenie er zo nodig weg wou Gezien ze zich tweederangs achtte Met echtgenoot en loten in de hoogbouw Zoals ze insgelijks ons Insulinde Waar Jan in big bands musiceerde…