Mortis initium
netgedicht
Aan ons, de fluisterruisende
in droesem gedrenkte bladeren
tekenen van naderende dood,
reeds afstervend bevangen
in ademloze stilte
- niet de stilte zelve,
dat is immers de dood! -
merkt men dat het meer is
dan wachten, nimmer weerkerend wijken,
alles woelt om verandering hier.
Aan het eeuwig zingen der beukenloofbossen is wreed…