de onschuld ligt
in de verleiding
het hart te grabbel
en het weelderig lijf
ongeboeid zo boeiend
hier moest hij komen
terwijl de maan klimt
tot haar hoogste punt
een man zijn vrouw geslacht
nog onderscheidt van anders
en met goud bedelft
rozevolle lippen moeten
onberoerd betast, gekust
de hemel helemaal
tot op de aarde neergedaald…
Steeds weer trekt ze het laken
tot net onder haar borsten,
laat het dan weer los,
en zegt zacht:
“Lieve zoon…”
Is Danaë de moeder van Perseus?
Of is het mijn eigen moeder?
Telkens opnieuw kijk ik,
en vraag me af:
hoe kon zij
vier eeuwen terugreizen
naar Rembrandts tijd
en zijn model worden?
Ik wil haar blijven aankijken.…
cruiseschip
op drift naar de kust van
zuid-amerika
waar het vuurland van tierra
del fuego in duivelse krochten
en diepblauwe troggen
sint pancreas gorgias
andreas kruist
en ruisend als moessons
sirocco's passaten
waar hel en verdoemenis
huizen in diepzee
z'n tong in het oor
van beëlzebub suist
poseidon neptunus tríton
danaë…
670
Bezig met laden