Alle inzendingen over Imke

ademhaling staakt bewegen onmogelijk stem volledig weggeraakt op je lijf een voelbare druk teruggeslingerd in de tijd van pijn en verdriet van schuldgevoel en spijt en hij, hij spaarde je niet de angst zó intens beleving pijnlijk en echt 'n volwassen mens nog steeds met 't verleden in gevecht…

mama, ik mis je, elke dag ga je verder van mij af. mama ik mis je, ga nu asljeblieft niet dood! mama ik mis je, als ik je zie denk ik waarom? waarom jij en niet ik? mama ik mis je, je leeft nog maar voor hoelang? mama ik mis, mama ik hou van je! mama ik mis je, wil je me never nooit verlaten!!!…

Waar zou ik zijn als ik mijn eigen weg zou nemen? dood of levend? alleen of met vrienden? nu ik jou zo zie lijden denk ik waarom? zelf wil ik niet meer doorgaan! de wereld gaat door, maar de rede om te leven is weggevlogen voor mij. ik zit thuis te denken. wat zou de minst pijnlijke manier zijn? wie zal me missen? wat zullen anderen…

Leuke tijden, leuke gesprekken. Dagen, weken, zelfs maanden lang. Voor mij leek je de ware. Je was in mijn ogen de beste, de liefste, de knapste, alles! Maar tijdens die leuke tijd, Die leuke tijd met jou, Begon je te twijfelen. Jij vond me te jong, Jezelf te oud. Dat was is voor jou het probleem, Maar ik dacht Wat is het precieze…

Een traan rolt over mijn wang, Een kille stilte om me heen. En ineens vanuit het niets Twee warme handen. Ze pakken me vast, Het voelt veilig... Teveel tranen in mijn ogen, Ik zie wazig, Wie is hij...? Hij tilt me op, Hij is sterk! Maar het voelt veilig... Hij veegt de tranen van mijn wangen En kijkt me zo liefdevol aan, Hij zegt dat…

Morgen gezien. Avond geworden. Jij ontbrak. Morgen dan. Misschien?…

Voldoende reden heb ik Om het zonlicht niet Binnen te laten, Me te wentelen In een warme deken Van alles bedekkende Duisternis, onzichtbaar Omgeven door alles Wat zij in de jaren Heeft bedekt - En dan is daar Zo ineens, zo totaal Onverwacht dat luide Krassen van die zilvermeeuw Dat me wakker schudt, De ogen opent voor…

Later bestaat niet meer Het boek dat ik Nog schrijven zou Is er nooit gekomen Plannen zijn dromen Geworden, gedroomd Maar niet bewaarheid, Later bestaat niet meer Alleen het nu nog Alleen het moment Waarin we leven Vanuit een wijd besef Vanuit een wij besef Waarin we nooit Meer alleen zijn Nooit meer samen alleen…