Alle inzendingen over Lucky tv

Het staatsbezoek en de hoofddoek van Koningin Beatrix geeft aanleiding tot protesten van de PVV en zorgt voor commotie rond een satirisch filmpje van Lucky TV waarin ze met Willem Alexander en Maxima naakt op bezoek is bij de Papoea's.…

Gaston die overal met tonnen strooit Of aanbelt met enorme enveloppen Ik kan die spotjes nauwelijks verkroppen In onze straat zie je die gozer nooit Maar nu zat het me toch 'n keertje mee Kijk zelf maar eens, 'This is my lucky day!'…

Ik draag nu al sinds vrijdag een giletje En een rode halsdoek op een felgeel hemd Een pluizig sjekkie in de mond geklemd En ik schiet sneller dan m'n silhouetje Nu nog een sprekend rijdier confisqueren Dan kan ik schurken stevig Morris leren…

De peuk van Lucky Luke werd tot een strootje Daar kon ik toen al bijna niet aan wennen Weer is er iets geschrapt door tekenpennen Of neemt de studio ons in het ootje? De mode werkt met duistere verbanden En in dat kader knellen rode randen…

jouw ogen dwalen af zacht leg jij de binnenkant op mijn wang ik draai nog één keer buiten sijpelt door beslagen ramen Uit 'Het Bekruipt' © Lucky sep 2008…

Koiboihoed Je ziet ineens wat zoiets met hem doet De vaderlandse Lucky Luke, dát issie! Hier is het maar gedoe, gezeur, gestumper Daar is de prairie, zadel Jolly Jumper!…

Ik ben als Lucky Luke een poor lonesome cowboy. En vergeet vaak te vinden wat ik zonder ophouden zoek. Ik ben de strijder tegen wat de wereld aan recht wordt ontzegd. Mijn bedoeling heeft voordat mijn mond het heeft uitgelegd; zich sneller dan het licht met mijn wapens van de mimiek beslecht.…

de getergde hand op je doorgezakte schouder warmte voelt kouder dan ijs stromend door aderen leegte doet woorden verstommen tot 't niets sneller dan licht schiet 't door je gedachten wanhoop nabij beukend tegen de ruwe kade gevoelens trekken kolkende massa tegemoet bergen woest verzet over het gans onmogelijke storm je onheilspellend…

ik hou me op de vlakte uitgestrekt verlepeld kijk ik rond wat zich gaat roeren…

't naakt om me heen leeg mijn glas wars van al 't schoon hijs ik mijn jas vanuit 't schemer gaat mijn blik omhoog en lees: Rosie's bar is waar ik was…

kamerbreed leg ik je neer rol je gewillig uit precies op maat lekker strak als perzikhuid voel je zacht aan masseer je donzig vlak zuig vol verlangen over je heen golven verdwijnen daar lig je dan warm te stralen kamerbreed Uit Luchtig, Lucky mei 2007…

het korft mijn mond wringt als een schoen het sterft mee in stilzwijgen verstopt onder de grond…

bezwaard versnij ik tot op 't bot verkluifd slijp ik mijn verhaal geslepen als een rat…

als een klaagzang draagt het lied weemoedig door steegjes waar dagen slijten…

als scherven liggen ze een bord vol ik schik ze het puzzelen snijdt gebroken lijnen weerspiegelen rode draden een zwarte weg…

ik woon in jouw wereld met een koffer vol momenten hangend aan mijn lippen plakt verdriet oren vangen geen woorden komen je halen dichter bij kom ik niet…

duizend voeten marcheren achter mij beweegt een veld chrysanten gele bloemen dansen op de wind in een bad vol lotusbloemen overweeg jij 't wijl de grond ver weg langzaam rood kleurt © Lucky mei 2008…

het fluistert in jouw wereld vraag ik mij stil af mijn hoofd waait tijd rond zijn verleden lijm momenten uit een breuk geuren bloemen aan de poorten staan wij schreeuwend over het land bruggen zetten jou aan de overkant en ik dwaal in 't onbekende Uit 'Onzin ... of niet'…

als ik miljoenen bezat dan had jij jouw wereld en dompelde je mij onder zinnen met lege woorden zal haar kruistocht evenaren de geur van darmen trotseren met in mijn knapzak een pop voor de troosteloze uurtjes dus jij kwam toch langs op een drafje, amazone jouw houding gaf genot en brak het verzet in mij -------------------------…

ik heb jou tot aan de regenboog gevolgd met een matras op mijn rug sprinkhanen voor onderweg en een roedel vrouwen hongerig om me heen maar je schaduw bleef hangen en ik vocht tegen kamelen met het verleden over mijn schouder Uit 'Onzin ... of niet'…

struikelend over black labels op zoek naar schoon ondergoed om de ochtend te halen zie ik je foto liggen het getik van de hamer om de krab te kraken gonst nog in mijn hoofd in de verte hoor ik een taxi kou kruipt langs mijn benen in de deuropening sta ik met een laken omgeslagen als Ceasar in zijn laatste dagen ooit legde ik jouw twijfel…

voorbij stille dagen leg ik mijn liefde te rusten wijl de dood zit te wachten vretend aan mijn enkels als de zon akkers wakker schudt ontwaak jij tussen het beddegoed en oma's porseleinen potten vol tot aan de rand gevlekt mijn schaduw, nog warm woelt na in 't matras van heftige nachten zweef ik ergens tussen hemel en aarde…

Brooklyn Bridge in deze zwoele nacht laat mij los als ik spring in de diepte m’n vleugels spreid en zweef over East River Losing My Religion For the one I love…

de smaak van je lippen nog op mijn mond voel ik de avond door m'n haren fluisteren als ik 't grindpad verlaat en achter mij de deur dicht valt So long, Marianne…

boven op de heuvel bij gebrek aan zee een lege fles in het zand Magnolia vouw ik mijn brief tot een vliegtuigje wachtend op de wind om mijn woorden mee te nemen…

in de avondzon kerf ik onze namen en open mijn handen til jou over de wolken heen om neer te leggen in een bed van rozen met 160 kaarsen die jouw schaduw dansen…

als jij slapen gaat jouw melkwitte huid zachtjes ademt mag ik dan schuilen in jouw droom de warmte voelen jou laten stralen als je in het ochtendgloren ontwaakt…

bloot op de eenzame weg waar donker moed in de schoenen zoekt drijf ik rond zwarte rozen op klanken van engelenzang tot aan mijn grenzen laat ik jou komen oude schoenendoos vergeeld om tranen adem jij schaam momenten in zwart wit de geur hangt nog steeds rond het eiken lik ik wonden uit mijn tijd losgelaten etter zal ik nooit meer knielen…

zachtjes waaien klanken over duinen vang ik woorden in jouw voetsporen kleuren treden donker waar stemmen praten schep ik water in de nacht wijl zee mijn enkels drinkt huilen vissen het verdriet in het rode licht van de toren schaduwen flessen op 't zand rond mijn middel kiemen algen laatste stukjes huid reizen af de ochtend vecht…

Hurrah, ik kan mijn happiness niet up Ik voel me free, zo lucky bona fide De hongerige Hummer scheurt solide naar mijn intieme, ouwe yuppenclub De snelheid voedt my mind, ’t is smikkelen Ik voel gewoon mezelf ontwikkelen…