Alle inzendingen over Mechelen

Mechelse schaper je zou zeggen het blaffen al een beetje moe…

Een Mechelse herder uit Aken zou haast in extase geraken. Dit leek hem het eind want weet je, men schijnt daar heel erg veel brokken te maken.…

Ogen schijnbaar onbewogen plengt mijn lichaam bij iedere stap en iedere noot een druppel En laaft daarmee telkens volstrekt ademloos de bodem van mijn verlangen Onder dit muzieklandschap lijken alle bomen en elke steen daar voor de eeuwigheid Ooit hoop ik jou alhier te vinden op Fellini's strand voor een laatste ronde en een…

Zou ik je moeder zijn dan maakte ik voor jou aardbeien met zure room. 'k Gaf je een dekentje voor de eerste kou, een passend vriendelijk woord, het is warempel niet erg veel maar het maakt je vast genoeglijk loom. Maar ik ben slechts je vriend, één die de weg soms moeilijk vindt maar ik leg mijn oor te luister, bij ’t eerste invallende duister…

neen, mijn lichaam niet bestand en zwicht ik onder maagdelijk en omgeslagen kant geklost door eeuwen heen laat mij je lippen kussen langs de Dijle en sleep mij dromend over ijle draden van je lieflijk hart dan pas wil ik meten met verleden, heden en vooruitzicht, vrij zijn in geweten als ik verslingerd en gelijk eendrachtig vastgenageld…

. ------------------------------------ uit: Verzen, Mechelen 1918…

Wij zijn de overwonnenen op de zuiderstrook der lage landen langs de zee De zee was niet ons goed al schuren hare zoute waatren zuiver ons strand van bitterheid Soms is een plant ons goed nog en dieren Ik meen daarmee buiten de paarden schepershonden van Mechelen of Groenendaal die na de schilders de roem van…

Bij binnenkomst vandaag in Mechelen, Zuid-Limburg in de Sint-Jan de Doperkerk wordt mijn beeld direct gevangen door het beeld van de 'Maagd der Armen', zal Maria wel wezen met 'bidt voor ons' als ondertitel ik sta er bijna perplex bij en kijk en kijk ernaar en denk: "Godvormeme' kan het nog erger armoediger, akeliger, goedkoper…

Zie die triestige fleurons! Een verschroeiende vlam verweesde Notre-Dame. Nog slechts nat verkoold hout, gesmolten klokspijs, en zwart en roze gebrande stenen. Echt fout! Zo 'n droevig Parijs... Een drieste stamp tegen de schenen. 't Was die dansende vlam die er grapte, en met de rapte, al d' aloude balken weghapte. Komt er dan nu een robotvieringstoren…

Elizeling, waar was je nou Waar bleef jouw vlucht met Pegasus Waar bleef het smachten  van jouw kus Ik was jouw man toch, jij mijn vrouw Ik wil je nog altijd mijn lief En jij wilt mij tot ver voorbij De horizon van tijd, mijn lief Maar ook ík zei, El, 'k heb je lief Ik zong het zelfs, met heel mijn hart Als dichterziel, poëet en bard…