Nachtwind
netgedicht
Zacht bedekt
een wolkendek
m'n bed en elke
klank verstilt
de tijd vertraagt
wanneer mijn lief
naast mij ligt
ze ademt diep
slaperige tijd waarin ik
met haar aan mijn zijde lig
de kaars dooft uit
de avond valt
je doet de deur
op slot het boek
valt op de grond
en buiten in het duister
rollen de seizoenen door
als golven…