Het is mijn minderwaardigheidsgevoel en mijn grootsheidzwaanzin.
De nietigheid in het geheel en de grootheid van het leven op zich.
Het is de nacht die mij blijft achtervolgen in mijn leven.
En ik sleur altijd degene die ik het meest lief heb er in mee.
Jij bent de enige bij wie ik de onvoorwaardelijkheid voel,
Die kans geeft op overleven.…
Zo, eerst maar eens de mantel
uit gaan vegen
bedrijven langs de gyrototemwacht
met liefde, want mijn nieuwe kunstplaknagels
zijn splitternackt en lederhosenzacht
Ik klap met dit geheim niet uit de school
ik zuig stof op de amsterdamse zuid-as
de mannen zien mij daar als hun idool
maar 'k laat niks merken, want dat geeft geen pas
ook…