Een lege lijkwade het canvas
Als stukken klei onaangetast
Lag het uitgespreid voor mij
Als ooit haar lichaam was
Alle horizonten wentelden
Rondom haar ziel
Zoals de aarde om de zon
De geuren die ik rook en ook
De lucht die ik inzoog
O alwat ik haar leerde was alles
Ik weet, ze gaf me alwat ze droeg
En nu voel ik mijn beide handen Verbitterd…
Als canvas lag de lijkwade
voor mij uitgespreid
als stukken klei onaangetast
zoals haar lichaam ooit was
Overal draait de horizon
rondom haar ziel
als de aarde om de zon
ik zoog de lucht in
rook de geuren
Alwat ik weet
heb ik haar geleerd
alwat zij droeg
heeft zij mij gegeven
verbitterd voel ik
mijn handen kwijnen
onder wolken…