niet huilen nu, ik was al vijftien
en wist er zou een ringweg komen langs de stad,
een opening naar Diemen,
maar uit het niemandsland
dat toen ontstond zie ik opnieuw
oom Anton komen, zijn paradijs voorgoed beschadigd
en met de laatste oogst op weg naar huis -
Zoveel gedane zaken,
de dingen die beloofd zijn en dit is er
van mij geworden…
uit de pols
vier rechte lijnen
vier er loodrecht op
alles evenwijdig
rechts en links
van het raster
bomen groene sprieten
met links nog
- ja daar achter -
een blauwe kronkel
bij het tweede snijpunt
vanaf links beneden
binnenkant zet je
een kruis met S
het Gelderlandplein
voor de Shopping
nu nog onderop
een vette rode streep
ringweg…
Reed jij ook op het blakende asfalt
van de ringslangen A10 en 9
verstrikt in een kringloop van wegen
zonder eind of begin, zonder halt?
op een dwaalspoor door het labyrint
van de stad die onthoofd is, verzengd
in de gloed van een fata morgana
als ogen met zwarte mascara
weerspiegeld in glazen van wijken in tinten die op elkaar lijken
het…