en tegenover het bezongen leven
ligt de doodse stilte op het gras
in het eeuwenoude treurlied
dat door buien van neerslachtigheid
wordt geschreven, ver voor de tijd
en in de diepte van willen vergeten
ik huiver om het kerend verlangen
wanneer de avond, moe gewaakt,
zich wentelt in het niet meer zijn
het zielenzwijgen zondig vindt
wanneer…
Hij koos de kant van Kloos,
heer Woordeloos
want Willem was
een Tachtiger van woorden
kunstenaars die dichten
over roos en korenbloem
in zonneweiden
en sonnetten als van Perk
uit de antieke doos
Maar hij maakt zich er als
Jantje van Leyden
licht van af, 't is zonde;
ben ik boos?
welnee, geenszins, 't is als
Leopold zeide,…