De onuitgegeven gedachten en regels
grond, de gezaaide dagboekfragmenten
de straten en lanen die ik slapend beliep,
dat verdrietige, de liefde, die publiekelijk
aan het voetlicht leggen, ik denk van niet.
Bij sommige momenten hoeft niemand toe
te kijken, te schoffelen in onze tuin of gazon
wat we niet hadden, te maaien of betreden.…
later wil hij een kamer
ze hoeft niet groot te zijn
maar wel van hem alleen
waar hij zichzelf kan zijn
een eigen plekje
knus, zoals dat heet,
met een zeteltje
een ijskastje
een teevee en ach
een radiootje
om niet alleen te zijn
en dan neemt hij vrij
de chaos gewoon erbij
maar dat is dus later
vandaag staat hij nog open
voor wat opgeruimd…
259
Bezig met laden