Die het leven
Had opgegeven,
Die dag in de
Schaduw van onleefbaar
Beton waar de vogels
Zich voor zo ver
Ze er nog waren
Tegen te pletter
Vlogen -
Kwam in veilige haven
Met gesprekken die er
Werkelijk toe deden
En naar behoren bedeeld
Met farmaco -
Het leven dat onverwacht
Terugkwam maar niet kan
Voorkomen dat ik
Met…
Afgifte die mijn
Stemming op peil
Houdt, een wankel
Evenwicht brengt
In het mensenkind
Dat het op eigen
Kracht niet redt,
Die zonder reddeloos
Verloren is, en door
Het verlengde ervan
De nek wordt omgedraaid…
Woel me gedachten malend
Naar het eind van deze nacht
Slaap heeft het al weer
Verloren van dringende
Gedachten die door farmaco
Een tijdlang waren stilgelegd -
Nu zijn ze er weer, gedachten
Van toen, gedachten van nu,
Gedachten van straks als
Het leven er niet meer is
Dichtbij de aarde voel ik me nu
En de turf waaruit ik geboren…
Doesterig loop ik
Buiten - coulissen
Die mijn landschap
Zo typeren zie ik niet meer
Duister denkwerk,
Binnenbrand geblust
Met farmaco - 'k ben
De weg immers kwijt
En mezelf net zo goed,
Terwijl ik doods loop
Te dromen op het pad
Dat alleen door de
Schemering nog iets
Iets verlicht wordt
Is daar opeens een vlucht
Scholeksters…
Brein murw gebeukt
Door innerlijke chaos
Fluittoon die mijn
Bovenkamer regeert
En mij tot razernij
Brengt - overal
Opgesloten, nergens
Meer een uitgang te
Vinden - en dan wordt
De razernij in mij
Bedwongen door een
Forse cocktail van
Uiteenlopende soorten
Uit het farmaco-protocol
En is het de stilte die
Mijn denken overneemt…
222
Bezig met laden