ik schilder
in mijn hoofd
het erf van mijn ouderhuis
een rechthoekig
veldje gras met afgemeten
rode rozenperk
de strook aarde
met geurende floxen
en dikke dotters
om mij
daarin nog eens
te kunnen verliezen…
Floxen knikken elkaar vriendelijk toe.
Als een klamme deken hangt de warmte
over de tuin. Ik veeg een druppel zweet
van mijn bovenlip, verwijder een wesp
uit het lege glas en vraag me af
hoe de toestand in Darfur is
met al zijn hittebestendige onmacht.…