Barrevoets
netgedicht
Het woud van associaties, wordt
getransformeerd tot toverbos
onder het dak waarin bladeren
zich herkenen, pompt vuur door
nerven, niets geleerd en niets verteerd,
te denken dat ik straks niet ben,
blijft zo vaag, licht gevoel in de maag,
een kwaal van dogma’s die ik ken,
iedereen kent het, niemand kan het zeggen,
om te zwerven onder de…