Alle inzendingen over huwelijkstrouw

Geef mij houvast daar waar ik twijfel. Geef mij steun daar waar ik val. Wijs mij de weg daar waar ik ronddool. Bemoedig mij zodat ik voortgaan zal. Aanvaard de liefde die ik wil delen. Wees een twee-eenheid in ons leven. Laat mij nooit eenzaam staan. Laten wij de rechte weg altijd samen gaan. Ach, niet altijd zijn wij vast verbonden…

Ik zit op mijn balkonnetje En geniet er van het zonnetje. Op de straat aan de overkant Lopen twee mensen, hand in hand. Het vertedert mij als ik er naar kijk; Ik denk wat zijn die twee toch rijk! Ze zijn al oud en schuifelen voorbij, Nog samen, zij aan zij. Wie weet al jaren bij elkaar. Ook al was het soms wel zwaar. Maar geluk had de overhand…

Naar aanleiding van de Internationale Minnaressendag 13 februari 2015 Ter ere van te losse huwelijkstrouw wordt heden Minnaressendag gevierd. Het gaat dus om het vrouwtje naast De Vrouw, die in een vreemde sponde wordt gekierd. ~In bed is hij nooit warmer dan handlauw~, denkt zij ~die man van mij is uitgestierd.…

Sriviaya Kwam ooit een blanke doekoen In de rimboerijke ruigte Traag en breed doorsneden Woeste kali's van Noord-Atjeh Over hellinghoge kustweg Vallend puin door dynamiet In de oksels van de goenoeng Reed een mokum-man van Blanda Storm bij een zonsondergang Parties zonder partnerruil Draag wel degelijk zijn genen Bedriegelijke huwelijkstrouw…

- Klaarblijkelijk nam zij 't niet zo nauw - met liefde, seks en huwelijkstrouw, - ja maar, en dan nog met een vrouw! Oh, 't is bijna niet te geloven, wel, heb je ooit van je leven! Haar had je zo, zonder biechten de communie durven geven. - Ja, maar hij was niet aan z'n proefstuk toe.…

Met huwelijkstrouw nam jij het niet zo nauw: je liet je beduidend vaak scheiden: (en soms kwam de dood voor je vrouw al te gauw). Voor sommigen was je een “heiden”. Eerst was je trouw aan de Moederkerk en hoorde je bij Karel’s kliek. De jacht op ketters was je werk: hun godsdienst was toch ziek?…

¨ Zij, gênant geknik, tik op bil, aai over bol schuinlachend mij aanziend, grootoog-strelend Ik, ongemerkt gloeiborstig, hart overvol Zelfbeseffend nooit meer, haar gedachten delend Hek-geleund, weer praten met blond en blauw moederwarmte zuchtend "nog èèn keer vroeg op" Ik… lijdzaam knikkend, …ach huwelijkstrouw oh Amor, wat haat ik…