9 resultaten.
inzinking
hartenkreet
2.5 met 12 stemmen
1.249 Leven? Of mischien toch dood
Na jaren gezeik eindelijk onderweg
Zo hard als ik kan, je weet nooit.
Kentekens, koplampen, tranen en tranen
Mijn leven of de achterbank en in de kofferbak
Tanden op elkaar jouw foto in mijn hand en gaan
Mijn helden op radio
Gedachten die dwalen
Tussen jou en thuis
Thuis, koffie en gezellig
Was ik er maar…
zonde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
439 op die gebieden betrekking hebbende
schuld die op iemand drukt
klein binnenschip -in het bezit
van een schuine man met
grote, plompe voeten en
schuimachtig speeksel-
bezorgt het vruchtenijs
voor een vallend lichaam
op een uitgestrekte inzinking
onder licht dat van boven invalt
komt men tot besef van
in hoge mate zoete fouten…
Wit hoeft niet stil te zijn
gedicht
4.0 met 11 stemmen
15.960 wat gebeurt als je kleur
met een moker kapot slaat
wit is schansspringen
wit is een spaceshuttle
laat me aantreffen wat
er voor mij nog niet was
onder de tafel de postduif
van een jonge vorstin
de huid van een telegram
een ansicht uit antarctica
en heel soms het kokos
van een babypiemeltje
-------------------------
uit: 'Inzinkingen…
weg met de winter
hartenkreet
3.8 met 12 stemmen
1.073 geef de dagen weer lengte
geef bomen weer blad en wangen een blos
Laat schaatsers verdrinken,
de diepte inzinken
Mijn god....
ik heb het gehad met de kop van Jan Bos
Niets is zo mooi als de dood van een sprinter
daarom zeg ik;
Weg met de winter!…
Over de heuvel
gedicht
3.2 met 18 stemmen
9.400 .
----------------------------
uit: 'Inzinkingen', 2005.…
De plek
gedicht
3.3 met 3 stemmen
3.462 .
---------------------------
uit: 'Inzinkingen', 2005.…
Deskundoloog
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
186 Haar acties laten zich simpel vertalen
In aandacht voor de golven en signalen
Van bliepjes, groene heuvels, grijze dalen
Haar brein let op kunstmatig ademhalen
Op haar O.K. zal geen patiƫnt verdrinken
Tenzij - wie weet - haar zenuwen inzinken…
Zigguramurdi
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
175 In je kamers huizen heksendromen
slaapdronken duik je op
terwijl ik nachten wakker lig
je ingewanden voel verstenen
in mijn vermoeide lijf
je verhaal broeit onderhuids
laat zich lezen in een glazen bol
waarin vleermuizen luchtledig
schud me wakker
leg je stenen ziel bloot
laat de zon het uur aanwijzen
het is tijd om terug te keren…
MAAR NIET PRATEN, NU NIET!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
223 zilver' in haar mond, dan
Opstaan, stap voor stap, slenteren door het huis
Onder de douche, toiletteren en naar buiten
Om te wandelen, lang te wandelen, soms te lang
Om dan thuis komend vermoeiend doch verfrissend
Door zon, zen, regen, zegen, weer of wind
Een tukkie op de bank te doen
De genoten natuur voor een uur of langer
lief te laten inzinken…