Alle inzendingen van una holstein

met mijn vader ging ik graag koetjes kijken tussen de middag op weg naar een weiland zongen wij niet soms ga ik zachtjes zoemend op zoek naar dit gebied…

op een rood 4kant zit een hond te wachten op haar uitlaat geluidjes ontsnappen aan haar keel als lege tekstballonnen bij de telefoon ligt 't nummer van de oppas…

terwijl de maan geen bloemen mist en in storm haar helderste gezicht vertoont, hult een zaaltje zich in het halfdonker voor een dramatisch stuk met lichte spot.…

vrouwen met krulspelden onder hun hoofddoek zie je alleen nog maar in stukjes als dit - waar zijn zij gebleven, deze onvolprezen iconen uit de zwart/witte tijd?…

tien jaar later zag ik haar weer, ze lachte niet meer er stond een blaffende hond aan haar zij haar sproeten (ooit één lange vakantie) zenuwachtig op een rij...…

stadsgezicht uit de tijd van de redeloze dieren, spottend nagebootst door de wind die langs het oppervlak der aarde waait, ligt op een schaaltje onder glas. deze bloem met aaslucht stelt haar zaad beschikbaar voor anatomisch onderzoek overedelmoedig en zo zacht als dons (omhuld door zware zijden stof met zilver- of gouddraad) nadert…

ervaren vriend -die erg vroom is- beducht voor een mes in zijn geplooide halskraag verdween in het water intrige van niet-levende schapen ontstaan uit het vruchtbeginsel van een niet-luchthartig mens als met een trechter ingegoten arriveren trouwe bezoekers van de kersenbloesem onder klaaglijk-kreunend geluid bij de kern van de zaak…

planeet van kleine ronde steenkool door electrische ontladingen soms gekleurd neigt naar het uitspansel, waar een driehoofdige helhond rust en een versregel in twee helften wordt verdeeld. deze pleisterplaats wordt opengelaten voor een voortreffelijke beschrijving van ijl gas, in de luchtomhulsels om de zon. in de hoofdstoffen der aarde…

bovenaan staat een mededeling over het heel ver zijn -de verspreiding der vogels wordt nauwkeurig aangegeven in een regel van dit gedicht- uit een uitwerpselvlek ontvlucht, leeft de binnenplaneet van een schone vrouw in ballingschap. haar verhard gemoed -als een projectiel in de lucht- is leidraad van het ballet…

met een laagje zink overdekt ben ik zeer gesteld op een genieting die de zinnen streelt zonder zedelijk verval een ingetogen dronkaard met witte strepen aangegeven komt telkens aan de deur dikwijls hevig, maar van korte duur buiten de gewone nachtrust soest mijn witlinnen altaarkleed terwijl een tweede zangstem van klemtoon en ritme verandert…

de treurnis om een miskenning wordt druppelsgewijze bedekt. na een mislukte oogst wordt met geloken ogen de muziek op deze woorden doorgewezen naar een kies; hoelang zal het nog duren in deze onbepaalde ruimte zonder enig benul, onbezonnen, ondoordacht, zelfs niet doenlijk of uitvoerbaar doch te zwaar om te dragen…

op die gebieden betrekking hebbende schuld die op iemand drukt klein binnenschip -in het bezit van een schuine man met grote, plompe voeten en schuimachtig speeksel- bezorgt het vruchtenijs voor een vallend lichaam op een uitgestrekte inzinking onder licht dat van boven invalt komt men tot besef van in hoge mate zoete fouten…

edelmetaal van blank- glanzende kleur trilt miljoen x miljoen x miljoen keer in een goede conditie parallel verbonden rompen met fluweelachtig bekleedsel koesteren hun inrichting waar men allerlei melkdranken kan krijgen onder de poort waardoor ik ga regent het in met toegevoegd vermogen nog groter wordt de omvang: omdat, daar, aangezien…

geluid, waarmee men iemand roept uit de tijd der Ptolemeeën. ik mijd de niet dicht opeenstaande bomen -op korte afstand, in de nabijheid zijn ze in tweeën gesplitst- naar beneden stappend doe ik afstand van een kabel of touw zonder priesterlijke zegening, voor de gek gehouden in een zachte zuidwestenwind…

klein lied over een liefdesgeschiedenis -veelal onder duistere omstandigheden of met weinig gelukkige afloop- sterft, wanneer men haar heimelijk maar met opzet afluistert. de schittering der zon -een woekerdier op de mens- die zich vooral des zomers of op de eerste dag der week vertoont: in een verticale lijn wordt zij met twee ankers…

afgeleefd mens -of dier- een stuk in zijn kraag en in gepeins verzonken begint plotseling te lachen op die vreselijkste dag vluchtend uit het labyrint -met bloemen van allerlei kleur- de ontploffing is nabij het schietwerktuig der vijand met lange achterpoten laat dat rugdeel van een kledingstuk vrij wat een volgeling bedekt…

waakhond op een boerenerf met een bereik van één meter in de vorm van een waaier veilig in een met palen omgeven ruimte ontdaan van zijn problemen die optreden bij het verlaten van de biosfeer en alles wat verband houdt met een lichtblauwe kleur in een geprojecteerd beeld kan men licht verdwalen vrijwillig verduister ik mijn eigen verdwijnpunt…

haasachtig knaagdier een koning zijnde en keizer over een ander het is meer dan erg gemeenschappelijke grond van vleiers van meer dan drie dimensies draagt de ouderwetse reiswagen met gedempt groot licht het lijf van mens en dier hetzelfde als tevoren: diep denkend en in hokken of achter afrastering gehouden…

bedeesd voor een te grote toevoer blijf ik een blokje snoepgoed van eerst harde, dan taaie en zoetige substantie, veelal in een papiertje gewikkeld zoals een vlinderbloemige plant met de hand gewogen wordt is de beslissende vraag wat iemand doet ofwel men voost ofwel men vreet lieveling van een oogspiegelonderzoek…

asfalt in vloeibare toestand zo aangebracht dat de ondergrond onzichtbaar is in dit land: bevuild en vertroebeld verontrust loopt men eerst in een lange, daarna korte lettergreep langs de rivier waaruit de schimmen dronken: bedrieglijke schijn een remmend effect wordt verkregen door maling aan iemand of iets. alles in het midden verandert…

de gang van zaken op een uitgestrekt terrein verlegd naar vroege zaaiing in een ruime kamer een vrouwelijke lijfbediende mag het huis niet verlaten wie alleen is laat soms los verbijsterd aanschouw ik een jonge tak in nauwsluitend damesmantelpak je kunt het aannemen of niet…

velerlei onderdanen -slecht of niet bedeeld- tijdens de verplaatsing al minder van gewicht voormalige eenheid in het metrieke stelsel met voeten getreden door een geraamde post het kan -maar hoeft niet- op een aanplakbiljet: in slaapwandeling listig ontkomen…

ik ben zonder geld langzaam aan het spelen -dat eeuwige gezeur van de allerrijksten- het is eetbaar en in werking aan adrenaline verwant. anders dan men had verwacht ligt iedereen door elkaar achter de mouw van een kleine groep voorname mensen wordt kunstmatig gekiemd graan weer gedroogd en op de schouder van een bisschop gelegd…

intuïtief gevoel van een vergissing met de bijnaam Maro begint men een verslag ach heldere lichtplek maan, door bijkomende omstandigheid zoon van Agamemnon gekleed in dun, doorzichtig katoenen weefsel met smart groei ik in het wild langs de weg op een beschutte plek in de wei…

met uitgestrekte armen omvat hij sprekend: ga achteruit, weg van mij! gewijzigde aansprakelijkheid zijn ga of zijn eega landheer vissend in eigen water na een lichtmis voor Maria wat een idee! van golvingen voorzien en verheffen tot iets volmaakts telkens hetzelfde, telkens evenveel de zaal loopt vol met mensen met behulp van een machine…