lijveloze
netgedicht
kon ik alleen bestaan in jouw gedachten
moest ik ooit ergens onderdak vinden
omdat ik geen plek vond bij hen die mij nooit echt beminden
of ‘t nest waar om mij slechts werd gelachen
kon ik alleen bestaan in jouw gedachten
als vooral mijn woorden de eenzaamheid
de leegte, angst en pijn deden verzachten
van binnen, zo leven werd bewaarheid…

Bezig met laden