Weilanden en huizen verglijden in mijn ooghoek
terwijl ik me probeer te concentreren op het meisje
dat tegenover me zit. Er past veel in een ooghoek.
Een huis dat ik herken een sloot een koe en zelfs
het grazen en verloren turen van het dier dat de nek
strekt gespannen van een onbekend geluid.
Of wacht het strammer op een teken?
Dieren vermenigvuldigen…
Alleen, zittend op een terras.
De menigte bezig met zichzelf.
Af en toe vang je een blik—niet bewust,
maar je voelt het.
Alsof ogen je raken
nog voor je weet dat ze er zijn.
Je bent blind
voor wat ze denken,
maar niet voor het feit
dat ze denken.
Je zit daar maar,
kijkt rond,
maar niemand kijkt terug.
Is het de timing?
Of zijn ze bang…
5.794
Bezig met laden