Alle inzendingen over koorddanseres

Als een koorddanseres Loop ik behoedzaam Op het slappe koord Dat hangt Boven het ravijn Gevuld Met kolkende emoties Even dacht ik Op vaste grond te lopen Even dacht ik Iets te voelen Van een steun Links en rechts Het was maar even Dat ik dat dacht Als ervaren koorddanseres Loop ik Op het slappe koord Behoedzamer Waakzamer…

de oudere koorddanseres die na een vrije val uiteindelijk ontdekte dat dansen zonder koord eigenlijk wel leuker is…

Koorddanseres op de spanne tussen dood en leven IJzersterk, de geest oerkracht om te leven Zo vaak balancerend op het zwiepend touw Nooit van het koord gevallen maar aan het einde aangekomen…

Ze lijkt op de kleistogaam die zich opent en toch zaad vormt haar volle schoonheid verborgen voor vele ogen op haar gericht loopt koorddanseres - opent funambulist in neonlicht dan'se maca'bre van het leven…

Ze lijkt op de kleistogaam die zich niet opent en toch zaad vormt haar volle schoonheid verborgen voor vele ogen op haar gericht lopen in neonlicht funambulist met koorddanseres dan'se maca'bre van het leven…

balanceren op het randje van vandaag als een V van vuurvliegjes langzaam danst schaduwbeelden bestrijken morgen met hun zacht trillende glans wordt gisteren voorzichtig opgenomen in een werveling van weerschijn zij klopt op open deuren waar de chamsien haar letters licht…

balanceren op het randje van vandaag waar een V van vuurvliegjes langzaam danst bestrijken schaduwbeelden morgen met hun zacht trillende glans weggestopt in papieren droomgezichten sluit god de deur en donker bedekt de ramen wat als de wereld valt…

Ik ben een spin en draag een kanten kleedje Zo sterk, dat storm of regen mij niet deert En dansend wacht ik nu op een dinertje Daarna een rendez-vous met -mijn ideetje- Een Haagse kamerspin en hij heet Geert…

Ze balanceerde  op het koord van haar angsten zocht naar evenwicht…

koorddanseres; biedt zich aan...…

in de weerspiegeling van het water zie ik kristalhelder mijn meisjesdroom voorbij drijven prima ballerina in het Zwanenmeer koorddanseres op ragfijn algenkoord een schipper vaart onverbiddelijk naderbij de golven maken een abrupt einde aan deze dagillusie het is plotseling ontnuchterend echt voorbij net zoals mijn meisjesjaren…

hij heeft zich neergevlijd voor mijn deur bode van weekblaadjes en vogelvoer lamplicht verzilvert het trage spoor van een huisdier, op weg naar morgen aan ragfijne draadjes hangt het leven van een kantklossende koorddanseres en wind die in vlagen zijn plagen stoot veegt onverdroten mijn straatje schoon gehuld in getijdenjas van jaren…

Ik voel me als een koorddanseres boven een ravijn. Steeds als ik me in balans waan, beweeg jij m'n koord. Even blijf ik dan vertwijfeld staan... Maar mijn blik blíjft gericht op de overkant. Ik zál hem bereiken. HIJ laat me m'n angsten trotseren.…

zoveel van jou Dwaal door mijn gedachten Probeer de mist te verdrijven Gevangen in mijn eigen web En herinneringen die blijven Kleuren zonder geuren Warme glimlach verdwenen IJspegels op mijn wangen Smelten door het wenen Jij liet mijn leven stralen Je was mijn zon en maan Maar met jouw vertrek Is de schemer ingegaan Als een koorddanseres…

Als spin kun je vanuit de hoogte gluren naar al die hoedjes in de Ridderzaal. Ik hing er aan een draad te tureluren en zag naast al die Haagse creaturen daar ook het volksverlakkerijverhaal.…