de kop boven ’t krachtenveld
netgedicht
zie mij als die ene tandeloze tijdmachine
vertragend in de zon staren naar ‘n bij
knagen op ’n kiertje in de werkelijkheid
om te schrijven met ’n levensbrede hand
zie mij als ‘n kraker van besloten loze verzen
om ze bewoonbaar te maken voor derden
zonder ayatollige bouwvoorschriften, door
ze over de kaders van voorvaders te liften
zie…

Bezig met laden