Alle inzendingen over meibloesem

Zie! somber rolt het wolkgewemel! Maar 'k weet, een kleine sterre blinkt Daar achter op ecu blauwe hemel — Een ster, die hartvertroostend pinkt. De scherpe doorne geeft soms wonden, Doch waar de scherpe doorne groeit, Wordt zeker ook een roos gevonden Die met de schoonste lachjes bloeit.…

Zwart is het duister Waarmee 't gewaad Van 't middernachtuur Onze aarde omslaat. Hecht zich de ellende aan onze schreên, Dan is het donker om ons heen. Maar 't diepe duister Van 's hemels trans Geeft aan de sterren Meer gloed en glans. Wanneer de ellend' bij ons zich vest, Dan kent men onze ziel het best.…

'k Was in mijne hof gegaan En ik vond een knopje staan, Deze morgen vroeg; 't Scheen zo moede, daar 't een dauwdrop Op het hoofdje droeg. Bij geval slechts zag 'k de drop Schittren op de purpren knop. 't Scheen mij of 't heelal Zich terug gaf in de spiegel Van zijn klaar kristal. 'k Zag er lieve rozen in, Een verheven…

Barst weer open, maak dat ik door uw aprilweiden kan lopen, dat ik mij aan uw meibloesem vergaap. Dat uw viooltjesgeuren mij verdwazen, dat 'k uw paardenbloempluizen weg kan blazen, dartel, als een verliefde knaap. Hijs uw kleurige bloemenvlaggen, laat uw vogelbazuinen schallen. Haal mij uit mijn winterslaap. Haast u, lente!…

Breek blanke meien van de Levensboom! Nu is de mei gekomen, ook voor mij. Als witte vlinders fladdren ze ons voorbij, De bloesemblaadren van mijn lentedroom. Zie, dit is weelde: wandlen zij aan zij In 't bloeiend Eden onzer liefde, loom En stil van 't groot geluk, met teedre schroom Ontvangen en gedragen, bang en blij. Nu laat…

Ik zoek naar woorden en ik vind er geen. Ik neem uw hand en blik u in 't gelaat En fluister, als een bede, uw naam alleen... Hoe zal ik weten of gij mij verstaat, Als ik blijf zwijgen en zo bitter ween, Omdat ik voel waartoe geen taal volstaat? 'k Voel me als een kindje, dat een volle kelk Langs diepdoorploegde paden zoetjes draagt…

O lang en bang was Liefdes Lijdensweek En droef haar dood aan Twijfels martelkruis! Maar prachtvol rees de Paasdag, met geruis Van engelvleuglen - en de schijndood week. Ik kwam getogen uit mijn donker huis, De lippen zwijgend en het aanschijn bleek, En stond bij 't graf en weende... en zie! daar bleek: Zij was verrezen uit haar dodenkluis…