Dit is een lied voor Albert Einstein,
Die de wereld heeft bevrijd
Van de illusie en de schijn
Dat ruimte iets anders is dan tijd.
Ze blijken bij elkaar te horen,
Vormen samen een patroon,
Ook al zijn er veel factoren,
Die niet passen in ’t sjabloon.
Einstein heeft ons onderwezen:
Tijd is altijd relatief
Want, zo was zijn hypothese…
De danser (E, de Tijd) die rondjes stapt
en reikt naar Ruimte (zij, MC kwadraat),
u vraagt zich wellicht af waar dat op slaat.
Welnu, dan heeft u het niet goed gesnapt.
Hij wil haar, denkt u, want hij vindt haar lief
maar volgens Einstein is dat relatief.…
de machtige Regennacht
is één groot Zwart Gat
waarin ‘t Zijn wellicht
de Singulariteit omvat
’t ultieme Middelpunt
waar alles samenkomt
maar Niks waarneembaar is
rondom de Horizon
de onbeantwoordbare Vraag
van ’t Licht
dat niet wederkeert
als ’n fysisch Fenomeen
de Regen verdwijnt
als ‘n Hand draait
en de Ogen besluiten
’…