De groei is eruit
al lang
de bloei ook
alhoewel kortgeleden
in mijn perceptie
ik nog 'n zomerboeket was
maar doei, doei
het is vervangen
voor een prachtig herfstboeket
zo vind ik
maar ik koester me nog lang niet
aan een rouwkrans! een rouwkrans?
foei zegt mijn geest:
"je winter Jan Jacob moet nog beginnen!"…
Smoor het loos geblaat van de dwaas
Ik wil stil blijven
Knip zijn stembanden tot rafels
Hoor
Zwerfkatten sluipen door de tuin
Loom en lager dan anders
Onheilsboden in een vale vacht
De prooi is al gaan vliegen
Het is gebeurd
In haar slaap zwaaide de zeis
En sneed haar adem doormidden
Sus het blaasorkest
Wring een prop in de koperen…
verschoten plastic bloemen
een rouwkrans van het werk
zijn veel te jonge foto
op regennatte zerk
hier rust ons grote voorbeeld
de onvermoeide ket
hier rust de ruggegraat
van onze jaaromzet
wij zullen hem nu missen
welhaast directielid
de firma is hem dankbaar
the sky was zijn limit…
Slaap, dode, slaap, uw leven is voorbij -
Maar rond de rouwkrans fladdert, als in Mei,
Een blanke vlinder tussen 't bruin der bloemen.
Op 't eenzaam pad, waar 'k twijfelend droom en dool,
Ontroert mijn ziel dat eeuwigheidssymbool;
God zal de geest tot ondergang niet doemen.…
de kosmos raken, nu nog
met een uitgestoken vinger in de pap,
trekt daarmee een smetteloos laken
over de lappendeken van de laatste
zomerdag, achter deze spiegel staat
een droombeeld wat zich laat herkennen,
de hemel drinkt het eerste glas wijn
van de dag als de schrijver droomt van
z’n onvoltooide werken als baken,
getooid met rouwkrans…
236
Bezig met laden