Vroeg ik verbaasd
Ik droeg mantel, zeis en zwart
Ik ben verhalenverteller
sprak zij: Die leven langer
Ze sprak met vaste stem
Mijn zeis bleef hulploos hangen
Want inderdaad men leeft langer
Die verhalen vertelt
Vertragen de dood die snelt
Maar kind wanneer is
Het dan jouw tijd
Vroeg ik geamuseerd
Ze lachte vrolijk en sprak:
Over mijn…
hij woont in Herpt
een stip op de kaart
maar in zijn hoofd
staan alle luchthavens van de wereld
gewoon naast de dorpskroeg
hij
is nooit zomaar ergens
hij landt
zet zijn glas neer
schuift een stoel bij
en voor je het weet
is je leven een verhaal
waar je zelf verbaasd naar luistert
hij kent zalen van binnen
van gordijn tot nooduitgang…