Telg van Breugel
netgedicht
Doorheen de Sinjorenstad
Over een voltapijt van sneeuw
Beloofde het met de stilgeborene
Tevoren aan een bloedige eeuw
Bepaald geen sappige dag te worden
Toog hij een cafeeke naar binnen
Om met de gerimpelde schrielkip in een tas
Maar niet instant te hoeven beginnen
Zich van zijn overschot te ontdoen
Op het kerkhof in zak en as
Waarna het…