Vaak is het verlangen naar een kind
Het verlangen naar het kind in jezelf
Wat je wellicht, hoogstwaarschijnlijk
Met het badwater hebt weggegooid
Een vers bad is dan broodnodig
Veel zal je zelf moeten afspoelen
Van je af laten glijden, achterlaten
Want ander krijgt je kind geen kans
Niet het kind wat geboren wordt
Noch het kind wat in je…
Ik sta al een half uur
met mijn handen achter mijn
hoofd, ellebogen tegen
de witte tegels...
Het warme water valt
gestaag over mijn haar
en gezicht.
Het water loopt langs
mijn half geopende mond
langs mijn lichaam
en mijn benen, naar
mijn tenen, tot het
putje op de grond...
Ik duw mijn natte haar
naar achter en pak de
haarverzachter…
liefst gewoon weer verder gaan
Zonder dat je eraan terug denkt
Zonder dat je bang hoeft te zijn
Dat iemand je weer een haar krenkt
Je lichaam betast door vreemde handen
Ogen die begeerte uitstralen
Een vies, vet lichaam bovenop je
Dat in je stoot met lange halen
Een warme douche van uren
Gewoon denken dat je vies bent
Al het ‘vuil’ er afspoelen…