Plensplaatje
netgedicht
voor ingewijden
Eenmaal ontcijferd spreekt het oog
Jij trekt je wenkbrauwen omhoog
Dit is een taal van alle tijden
Het spat en spettert op de vlonder
Het golft vanuit de regenpijp
Stroomt over tegels, grond en grint
Nog steeds een flits en dan de donder
Die ik als goede smoes aangrijp
Jij troost, Thor spant een afzetlint…