Puls
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 
76
76De tijd verwijlt zich onder onze ogen
en schijnbaar lopen wij van wieg tot graf
door pulsen van het nu steeds voortbewogen
een tussenruimte die het lot ons gaf.
Momenten worden naar ons toegebogen,
verkleed als flits — of in een sukkeldraf,
wij worden terug- of weer voorbijgevlogen
tezelfdertijd dichtbij en verderaf.
Het leven lijkt een…
Bezig met laden