Stemmen horen
Die nergens klinken
Dan in de diepte
Van dit brein
Beelden zien
Die niemand ziet
Maar er wel degelijk zijn
Tussen de lijnen van
Het beeldend werk,
Ik zie een trein
Die zich langzaam
In beweging zet
Hij rijdt voort,
Levert beelden aan
Die ervoor zorgen
Dat ik er toch
Durf te zijn…
Wie het ik was
Dat in mij woonde
Was allang vergeten
In de tijd, opgegaan
In nevel, uitgegroeid
Tot dichte mist in
Dit vermoeide hoofd -
Tot opeens uit het niets
Die prachtige klanken klinken,
Doordringend tot in
Het verdoofde oor,
Muziek die me wakker roept
Uit mijn boze dromen
En zie, het ik
Wordt aangesproken
En mag…