De verstrengeling van engelen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 
398
398Ik lach het buiten uit dat in mij wil
Het reine deel dat leeft van u, vernielen:
Mijn leed, uw beeld staat immers eeuwig stil,
Het is van glas & spiegelt onze zielen.
& Wat naar binnen wil beweegt te veel,
Om door te dringen naar mijn deel in u,
Dat in u ik & u in mij tot deel verdeelt
Van een onbreekbaar heel, een wij, een kei,
Die op de…
Bezig met laden