Alle inzendingen over Dafne Schippers

Tea for two heeft voor de oorlog iets voor mijn vader gedaan. En ook voor mij. Hij liep langzaam om het langer uit een huis te kunnen horen en miste zo lijn 2. In de volgende zat mijn moeder. ---------------------------------- uit 'Een klok en profil', 1965.…

Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is…

Vierhonderd wegen kan ik gaan: er komt niet een bij jou vandaan. Vierhonderd woorden kan ik vragen: er komt niet een bij jou tot klagen. Tot aan de dag dat het wel was, kon alles zinken in het gras, dat groen en dauwde gras voor gras.…

Kom met verhalen, die altijd bij mij blijven; voor de eeuwigheid bestemd alsof wij elkaar in de horizon beloofden slechts lief te…

Geef mij de blijdschap van jouw woorden geef mij de glinster van jouw oog Dan geef ik jou mijn zielsakkoorden en alles wat mij steeds bewoog. Geef mij de diepte van jouw zinnen geef mij de knipoog van jouw hart Dan geef ik jou mijn levensritme en alles wat mij steeds verward Geef mij de kracht van jouw verhalen geef mij een teken van…

Een jonge vrouw gehurkt voor 't graf vertelt haar groot verdriet aan 't doodgeboren Thymen-kind, maar hoort hij 't wel of niet? De bleke avondzon verschuilt zich achter wolkenflard om zo de neerslag kans te geven; die komt en ook heel hard. 't Verdriet is zo immensig groot daar waar 't een kind betaamt, dat nauwelijks…

"Bliksems" brulde Baby in de babbelbox: "De brede vloerplanken zijn van beukenhout, daar ben ik niet blij mee." Boven de blauwe box braadde buurvrouw bijna een biljoen betonnen bakvisjes, die met hun blotebillengezichtjes bij iedereen blijdschap op het gezicht brachten.…

In de nevel van mijn schrijven zweven woorden wonderschoon, maar ik kan ze niet beklijven, want ik mis de ondertoon.…

In een zee van woorden stond ik daar, ALLEEN! letters uit de branding stroomden om mij heen, 'k probeerde op te rapen al wat mij bewoog, maar hoe kon ik weten, dat het mij bedroog?…

Beelden, die komen muziek, die verward. Waarom zo dromen? Waarom zo hard? Tranen, die wellen, want afscheid doet zeer. Maar waarom dat kwellen: ik wil toch steeds meer? De rust is vervlogen, de onrust zet in. Is dit overwogen? Is dit het begin? Ik zweef boven het afscheid, mijn lief in mijn hart. Ik ruik de dood komen…

Vervlamd in zachte vuren drijft menig kaarsvet rond, dat lontenlang kon duren en op is, waar 't stond.…

Mooi kind uit den hoge: wees welkom op het droge. Nu zonder water ga je voort tot waar je stemmen hoort. Je eerste les is dan voorbij: 't zijn papa, mam, allebei.…

Eens was je zo dichtbij, zo vers, dat ik je aan kon raken van zool tot kruin. Eens was de gladheid van je wangen als een rimpelloze branding, waarin mijn onverzadigbare liefde ritmies kon rijpen. Eens sliepen nog jouw borsten wachtend op een teder gebaar, dat jouw tepels zou wakker schudden. Eens kwam steeds dichterbij…

De grenzen van de beeldende kunst zijn verlegd: een schoen is een kunstvoorwerp De grenzen van muziek zijn verlegd: schoengekraak is muziek De grenzen van ballet zijn verlegd: lopen is dans De grenzen van poëzie zijn verlegd: de maat in een kinderschoen is een gedicht Bianca - 1½ loopt op haar eerste schoenen door de kamer -…

Ik leen aan jou mijn uitgestorven hemd, dat huilend op mijn naamdag kwam. Mijn veel te ruim gedachtengoed zit in mijn mappen weg- geschreven. Ik geef aan jou mijn aardse muntgeld, dat ik spaarde vol van gram. Mijn veel te ruime hartsgeheim is bij een enkel vriend ge- bleven. Ik vraag aan jou alleen mijn lijf te wegen op…

Toen jij mij was en ik jou deed, liet liefde zich overhalen.…

Hoe ver kan alle verte reiken, als ik jouw handen mis, jouw voeten niet kan zijn. Hoe diep kan alle diepte zinken, als ik jouw ogen mis, jouw tong niet proeven kan. Waar ben ik om jouw woorden op te vangen, jouw klanken op te slaan. Waar ben ik om jouw kleuren te begrijpen, jouw geuren, die nooit overgaan.…

Ons diep en droef ontvallen liggen ze hier gedwee: 't zijn broertjes van elkander, 't zijn kinderen van de zee. Het is zo lang geleden, maar de pijn op het kerkhof blijft. Dus schrijf ik 't op als dichter alsof ik die pijn inlijf.…

Ik zag de tranen in jouw ogen. Ik hoorde snikken in jouw stem. Ik voelde hartstocht, afgewogen, om door te gaan met hem. Maar nu hij weg is van de aarde; nu hij op 't pad is in 't heelal. Nu pas besef ik duizend waarden, die hij jou gaf voor niemendal.…

Ik heb het onder de zon gezien, dat wat je altijd zult voelen, dat wat je altijd zult weten... Ik heb het onder de zon gezien die intense waarheid van dat wat je altijd zult voelen dat wat je altijd zult weten Ik heb het gezien onder de zon.…

Veertien in een dozijn; waarom zou dat niet kunnen? Rode en blauwe vis maar dan alleen maar dunne? Of kanker in je lijf; het zal je maar gebeuren.. het moet toch moog'lijk zijn die pijn heel zacht te kleuren? De adem van de wind verstrooit snel mijn gedachten, maar ik blijf ze koesteren hoor, totdat ze mij toelachen.…

Ik voel jouw kleuren in de ondergaande zon. Jouw geuren ruik ik in de avondzee. Verslagen is de wind, die luistert naar jouw stem. Zelfs ook de golfslag heeft z'n rem. De rust, die alles in zich heeft, de kalmte van de zee geeft mij een opgelucht gevoel van het lopen langs de zee.…

Het huis van een kennis, die met vakantie is, leeg halen. De schilderijen, meubels, tapijten, kachels, het servies, grammofoonplaten, kleding, spiegels en ander huisgerei fotograferen en op ware grootte afdrukken. De gefotografeerde dingen eventueel met een standaard in de rug - denk aan de meubels - weer op hun oude plaats terugzetten…

Ergens aan de horizon ergens moet je zijn; misschien in een knotwilg kijkend naar mensen, die je achterliet. Ergens aan de horizon ergens moet je zijn; misschien daar, waar de zon ondergaat, luisterend naar mensen, die je achterliet. Nergens aan de horizon nergens zal je zijn. Nieuwsgierig kijk ik om naar de mensen, die…

Op een kast in mijn klas stond een wereldbol daaronder zette ik een puntenslijper in de vorm van een wereldbol en zo herinner ik me mijn werelden als ik het sterrenslijpsel aan de hemel zie. ------------------------------- uit: 'Tellen en wegen', 2011.…

Een doos of vaas kan zich geen beeld van iets anders vormen. Zij zijn alleen een deel van een omgeving voor een mens of dier. Zelf vallen zij samen met hun huid van steen, karton of een ander materiaal. Zij kunnen nooit een uitbreiding ervaren. Voorwerpen zijn gedompeld in een afzondering die nooit kan worden opgeheven. Er is niets…

de blauwe inkt en het groene boek de zilveren lepel en de gouden kan de inkt, het boek, de lepel en de kan het blauw, het groen, het zilver en het goud de, het, de en de het, het, het en het het geel, het wit, het paars en het rood de doos, het licht, de beker en de ring de paarse beker en de rode ring de gele doos en het witte licht…

gekregen in '86 dop vervangen in '91 houder vervangen in '93 clip vervangen in '98 dop opnieuw vervangen in '02 gouden pen vervangen in '07 met deze pen geschreven in '09 alles anders alles hetzelfde ------------------------------ uit 'tellen en wegen', 2011…

Voor val ik. Ik voor val. Voor ik val. Val ik voor. Jij valt voor. Valt hij voor. Wij voor vallen. Vallen jullie voor. La. Al. Val voor mij. Vooral. Hij valt voor. Voorval. Voor ik val viel jij voor. Ik voor val. Is zij al voorgevallen. Het zal voorvallen. Zijn wij voorgevallen. Jullie gevallen voor val. Nu zullen zij voorvallen. Viel ik…

Als ik het woord brood lees hoe snel ga ik dan van de eerste naar de tweede o? En als ik het schrijf? ----------------------------------- uit: 'Tellen en Wegen', 2011.…