Alle inzendingen over Duinrell en het Tiki

Weemoed,heimwee naar wat eens was, wat nooit meer komt, wat groeit als gras. Verlangen naar vroeger,nee toch niet, kleine kinderen, 't is net of je nu pas ziet, dat jeugd veel te snel gaat voor je 't weet 't op eigen benen staat. Heb ik dan wel stil gestaan, of ben ik eraan voorbij gegaan. 't Lijkt als gister, is toch 20 jaar geleden…

Kan iemand me vertellen, hoe ouder worden gaat, komt ie met rasse schreden, komt ie vroeg, of komt ie laat, komt ie gister, laat of heden, komt ie eerder of te laat, of komt ie gewoon, en is dat waar 't over gaat? Komt ie met of zonder gebreken, da's een vraag waar geen antwoord op komt. Dat weet je pas, als je hebt bekeken, op welke…

Niets is voor altijd, alles is tijdelijk, bij alles wat je doet. Je wordt geboren, "doorloopt" je jeugd, gaat naar school, zoals 't moet. Je krijgt een baan en doet je best, werkt je te barsten en de tijd doet de rest. Je krijgt verkering, verloofd en gaat trouwen, krijgt kinderen, maar ook die kunnen de tijd niet tegenhouden. Je…

1 dochter heb ik, maar eigenlijk zijn 't er 2, die van mijn echtgenoot "doet" in gezinsverband gewoon mee. Welliswaar heb ik 'r niet zelf gebaard, toch is ze me, als dochter "van hem" net zoveel waard. Je moet volwassen worden om te realiseren dat iedereen op elke leeftijd nog wat kan leren. Dus lieve dochter, bij een andere…

3 kinderen heb ik, eigenlijk 5. 3 van mij en 2 van mijn man, dat staat buiten kijf. Met 2 van mij en 1 van hem is er goed contact. Met 1 van hem en 1 van mij hebben we 't wel gehad. Die van mij, die is verslaafd en doet alles verkeerd. Die van hem, is houden van haar vader domweg verleerd. Leuk is 't niet maar we denken nu 't is…

De avonden worden langer, de lampen gaan aan, ook de kaarsjes gaan branden, wie kan ze weerstaan? Die lichtjes, zo simpel, gezellig en fier, bezorgen menige kamer knusheid en plezier. Dat een simpel lichtje zoveel teweegbrengen kan, dat is toch geweldig, dat is te gek, man. Dat de zomer voorbij is, daar doe je niks aan, maar die…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

Negen maanden groeide jij in mijn buik. Negen maanden keken wij naar je uit. Nu ben je hier, het is een wonder. Je bent zo mooi en zacht, echt bijzonder. Kijkend naar je in je wiegje, zo klein. Zijn we Hem dankbaar dat je ons kindje mag zijn.…

laat mijn zuchten je stille handen verdichten daar waar mijn hartslag je verlangen bereikt je geeft mij rust kalmeert mijn zinnen teder wiegend door bevrijding gesust laat mij begrijpen jouw onrustig denken je weerloos beroeren het vloeien van mijn zijn je zegt zo weinig lippen woorden je schijnt zo veel in bekorende ogen je…

zo leeft in mij de stilte waarnaar ik soms verwonderd kijk als immer draaiende spiegel in een gevoelig schemerlicht dat kaatst naar alle zijden om het gedoofd lawaai nog verder te verspreiden met grote ogen zoeken mijn zinnen de oorsprong van het eenzaam zijn in de hartslag van duizend vragen tot ik krachtig ben om het antwoord…

Ik voel een zoete regen van woorden tegen mijn naakte lijf tintelend zacht Hand in hand zweven wij door de ruimte Wij kussen en plukken sterren De bruine warmte van jouw huid die de mijne laat leven in koude winternacht Elkaar warmend. De im- mense ruimte Zorgt voor een heerlijk contact tussen jou en mij Jij brengt mij de zon…

bij Paterswolde in de Hoornseplas fameus bij stadjers en recreanten vissers aan oevers en waterkanten ontstond plots roering en ambras* één snoek had een echt meisje beet zette al zijn zeven honderd tanden in haar been want zijn ingewanden zeiden hap lekker jong die scheet ze kreet hevig help ik ga naar de haaien hij liet los om haar…

Zoals de zon het vermoeide donker van de nacht verdrijft met haar ogen nog gesloten zo heb ik voor het eerst in mijn armoedig leven begrepen dat de liefde zelf haar tijd kiest en zich met open ogen zomaar nestelt in het leven op een avond door de week Kleur dus vanavond maar je lippen en verleid me, verleeg me tot ik overal bloos…

Ik was nog maar een puber en wist van de liefde nog niet veel had ik alles toen maar geweten want van mijn leven was jij een deel En ik, ik wist al heel snel dat jij de man was van mijn leven en nu we jaren verder zijn pas nu kan ik mijn liefde geven Ach had ik maar naar mijn hart geluisterd dan waren we nog steeds bij elkaar had ik…

Zaterdag was de mooiste dag van de week En je wist als je naar je vriendjes keek Hier gaan ze heel wat beleven En de trainer riep: samen is niet alleen Maar eenmaal op het veld vergat je dat meteen We waren zeven... Het was de tijd van Floris en Q en Q Je ging van huis en altijd volledig in tenue En minstens twee uur te vroeg Het systeem…

Geef nooit het hele hart , want liefde zal nauwelijks iets waard zijn voor hartstochtelijke vrouwen, als alles zeker lijkt ; zij houden er niet van dat het van kus tot kus verbleekt ; alles wat lieflijk is, is maar een kort en dromerig genot. O, geef het hart nooit onverkort want zij, wat men ons ook verteld, leggen hun hart in het spel.…

Als de kardinaal een scheet heeft gelaten, zeggen ze: "Sjonge jonge, wat ruikt het hier lekker, net of iemand lever met uien staat te bakken." Dat soort katholieken, daar ben ik niet dol op. (1965)…

Een vrouw van Duitse afkomst die in Friesland schreeuwen heeft geleerd, is tegen het begraven met het oog op schijndood. Zij wil mij een boek in drie delen lenen waarin staat hoe alles ontstaan is. In verre droom verschijnt mij snachts de Glorievolle Maagd, die ik beloof ter bedevaart te gaan naar Lourdes. Een datum heb ik niet genoemd…

Kom nader tot de afrekening Maar vergeet mijn ziel niet Drie apen Soit! Maar verloochen je afkomst niet Daar win jij de slag Roem is jouw deel Maar verloochen je afkomst niet.…

Geen weg uit te zien Wijs mij dan naar het nergens Beter dan terug.…

Bang van mijn angsten zoek ik óp wie Freud was. Louter kadavers. In mijn slaap gestoord, weiger ik mijzelf wakker te kussen maar begrijp het wel. Het loopt tegen tweeën; vooralsnog niet…

Het windstille gedeelte van waar jij eens stond tussen de duinen midden in het zand daar is waar onze liefde een einde vond Het windstille gedeelte van de natuur zo mooi en blauw vertelt mij dat het over is het spijt mij ik hou niet meer van jou Door de stilte van de wind die je niet hoort door je tranen wil je zeggen dat je blijft…

als de nacht aan mij voorbij raast en het licht in de ramen mijn ogen tot ontwaken dwingen droom ik nog van de ogen die mij dwongen lief te hebben droom ik nog van de natte lippen die mij kusten en de zachte vingertoppen die mijn lichaam lieten branden en tot grote hitte liet exploderen tot een hemels genot wat was het toch jammer…

ook al zit je in mijn hart, mijn geest zal je nooit vergeten ook al ben je niet meer hier ik zal altijd weten dat je op mij let omdat je dat altijd al deed als mijn lieve grote zus had ik een ladder naar boven klom ik zo omhoog om jou weer naar beneden te halen maar de hemel is verboden gebied voor mij wacht op mij als ik er kom vraag…

Altijd zal ik van je houden. Ik wil je nooit, nee nooit meer kwijt. Want wat er tussen ons gegroeid is, dat trotseert de eeuwigheid.…

Je slaat je armen om me heen je hebt me in je macht en ik heb een vreemd gevoel als je je witte tanden blootlacht Je armen als touwen hebben me in je macht Je ontneemt me de adem en ik verlies al mijn kracht Je vingers glijden langs mijn keel en je laat ze pijnlijk prikken Straks ontsnapt mijn laatste adem Je hebt me laten stikken.…

Het is een schoonheid Waar ik alle dagen naar mag kijken Naar de wonderen van dit heelal Ik zie en ben verbaasd--- Wat zich allemaal laat zien aan mij--- En aan alle mensen. Met wat zich allemaal voordoet--- In de wereld De zon hoog aan de horizon De maan die stilaan tevoorschijn komt De sterren die zich laten zien De vogels hoog in de bomen…

bij het meer die ene keer een zwaan dobberde kalm het water zo glad als een spiegel de volle maan scheen de wolken versluierden de maan de wereld was stilletjes aan het vergaan maar die zwaan die blijft eeuwig in mijn herinnering bestaan…

Ik ben geweest zonder de pot met goud te zien slechts een regenboog verwijderd van mijn oude botten huil ik geen vocht meer het is de herfst van mijn leven De traan die ik zal laten daar de goudpot er niet meer is zal moeten vallen in mijn half gevulde whiskyglas van herfst wil ik niet weten geboren word ik een avond oud Hark mijn lompen…

Luid schreeuwende gedachten doelloos dwalen ze door de mist heen zoekend…