inloggen

Alle inzendingen over Emblemata

9 resultaten.

Sorteren op:

De Liefd’ is blind.

poëzie
3.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 5.619
Wat wijkt gij, blinde min, van wijsheid en van rede! Gij mist de weg des deugds doordien gij ’t dwaalpad kiest, Door ’t volgen van uw lust en broedse zinlijkheden, Waardoor gij ’t slechtste zoekt en ’t alderbest verliest.…

Hoe hoger hoe heter.

poëzie
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 5.049
Des middags steekt de Zon, die zoet is als het daagt*, Zo wast* der Minnen brand*, hoe men ze langer draagt. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - dag wordt neemt toe Liefdesvuur…
P.C. Hooft20 september 2003Lees meer…

Hoop voedt de minnaars.

poëzie
2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.828
Gelijk de zeelui en de vissers aan der strangen Op hoop van goede vangst gaan wagen lijf en goed, Zo werden de minnaars met innerlijk verlangen Ook van de zoete hoop geleid en steeds gevoed. ------------------------------------------------ strang - strand…

Twee honden over een been komen zelden over een.

poëzie
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 3.509
De Vorst mag* geen gezel* in zijn gebied gedogen, Hij wil zijn rijk en troon beheersen ongemeen*: De Minnaar is jaloers schier* van zijn eigen ogen, Ja van zijn schaduw, die hij voor hem* uit ziet treen*. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - kan concurrent ongedeeld bijna zich lopen…

Vluchtige nimf, waarheen zo snel?

poëzie
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 3.638
Vluchtige nimf, waarheen zo snel? Galathea, wacht u wel, dat uw vlechten niet en hechten met haar opgesnoerde goud* onder de takken van dit hout. Wakkere nimfe, wendt en ziet eens terdeeg van wie gij vliedt, sneller dan de herten van de honden, die ’r* met open keel volgen tot hun achterdeel*. Immer* en volg ik u niet na met begeerte…

Hooft Haiku 1

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 145
jij geeft mij zoals de zon de maan een blos van leven…
Abel Staring13 augustus 2013Lees meer…

De naam

poëzie
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 2.273
Ze heten Jan, en Klaas, en Ko, Hun burgernaam maakt hen verlegen, Die glimt en geurt u muffig tegen Gelijk een appel uit het stro. Geboorte, trouw en overlijden Zien ’t plechtige familiestuk. Dan stellen zij het weer terzijde, Blij met hun alledaags geluk. En merkt de buurt iets in hun wezen, Dat haar mishaagde of geviel, Dan noemt zij…

Emblemata Amatoria 2.0

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 64
Het klinkt ongeloofwaardig want eenieder prijst z’n lief de hemel in, maar ik heb echt mijn hart verpand aan een godin. Met mijn nuchtere verstand laat ik me niet gauw bekoren, maar degene waar mijn hart voor brandt is echter echt goddelijk geboren. Haar edel en hoog gemoed toont zich in haar hele wezen, zodat ik Haar wel beminnen moet…