de sluier van de nacht ontbonden
zo zal de morgen zijn
beeld uit het zachte duister
en oogverblindend
zoals het langzaam anders wordt
er is geen ontwijken aan
roze plaatsen en hoe het daarna egaal
trekt in meer feestelijke schepping…
Vooraleer de vroegste vogel zingt
Vooraleer de hemel baldakijnt
Het gulden diadeem der dageraad
In 't rozevingerig palet verschijnt
Van Eos die het oog der dag omlijnt
De heldere diamant die rijzen gaat
En vooraleer Aurora's gloed begint
De nachtelijke duisternis verdwijnt
Nog voor de haan zich driemaal horen laat
Zijn in het primordale…
Elim, mijn liefje
My sweet lady sunshine
Je bent mijn Eos
Mijn dageraad
Aurora morgenstond
Opkomst der zon
Die jou heeft gewekt
Uit jouw sluimer gehaald
Elim, mijn liefje
My sweet lady sunshine
Haal mij uit mijn dromen
Haal mij uit mijn slaap
Aurora wil
Dat je bij me komt
En dat je mij
wakker maakt…
De windstille nacht
met zijn gordijn van stille schemer
verkeert nog in rust, en wacht
nog dronken van slaap, op Haar.
Zii, die sluimert in haar gouden bed
gehuld in een luchtig golvende sluier
ontwaakt, rekt zich uit, en opent
haar armen naar de dageraad
die in warme gloed wordt gezet.
Zacht rosewit gloort de ochtend,
kust de vroege morgen…
Luisterend naar Apollo’s lier
drink ik met Dionysos
van Nyx tot Eos.
Ik vrij met de zegen van Aphrodite,
teder betreed ik haar heiligdom
in elke vrouw die ik bemin.
Lig ik met een knaap, geit of man, dan
neuk ik met de zegen van Pan.
Kom daar maar eens om in het Christendom.
Het is fijn om pagan te zijn!…
Bergruggen en woestenijen
Dichtbevolkt ommuurde steden
Zijn verrezen waar de Griek
Met oosterlingen, vogels van
Divers pluimage sedert lang
Tot op bepaalde hoogte dan
Bevredigend coëxisterend
Land bevrucht uit rots en zand
Vereend van zin cohabiterend
En naar elks tevredenheid
Samenleeft in één verband...
...door Bactrië trekt Eos…
923
Bezig met laden