Glassglow
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 
614
614en ik vloog
hoog
met jou
schaamteloos los van de aarde
wijd op stromen
van stilte
en ik ving
licht
met jou
jaren verder dan poëzie
en de waterbron ademde zacht
melkwit
langs woordenwegen
de openheid van bewegen
binnenin
breek uit, riep je
toen de allergrootste sterren
cirkelden
je mij omwond
met de kosmos…
Bezig met laden