mag ik
korrelen
in jouw woestijn
in het zand van hitte
alle dagen onvervreemdbaar
bij je zijn
nachten met je delen
in de uitstraling van pijn
om het niet bij je kunnen zijn
samen schurken tegen rotsen
waar we botsten dat maakte
onze korrels voelbaar fijn
mag ik als los zand nog
door je handen glijden jouw
sahara zal mijn gobi…
ik cheops weer
in de woestijn
kijk voor me uit
ben opgetogen
weet wat de macht
van zand zal zijn
in de sahara heb ik
dat zand moeten gedogen
zag nog de tartaren
de chinese muur verhalen
zij dropen af wilden gobi
als een eigen speelterrein
daar waar stenen grenzen
stellen is de mens keihard
toch voel ik geschiedenis van
vrij…