In de krant
leest zij
dat het over is
er staan her en der
wat omgevallen letters
net of het er niet meer toe doet
zo eventjes tussen leven en dood
nogmaals proeft ze
het zoete sap van perziken
ruikt de geur van zonnebrand
voelt weer de korreltjes
tussen toch gesloten vingers
die langzaam schelpen
proberen te verstoppen
terwijl…
Dat je grit in de droogte, stof op de aangekoekte nerf van het land, huidvel in schuilvorm.
Ik trap je. Mijn zolen van glaspijn, naadloos mijn hoef in het zand? Dat nooit.
Je droogde je trager dan gort uit 17-zoveelste storm. En ik knier. Zucht dat het kraakt.
Ik vermaal je.…
148
Bezig met laden