wat manna
Halen herinneringen op aan het strooien
Van pioenroosblaadjes, het loslaten van
Duiven in nog volle kerken, Pinkstergroeten
Op papieren kaarten
Dat alles omdat men de geest kreeg
Verzucht een Cherubijn; een Parakleet
Die het vertrek van Jezus moest verzachten
Het schemert al, er komen vlammetjes
Op tafel, sommige dansen naar hartenlust…
zonnen ondergaan
herrijzen schaduwen
op de mij voorbestemde weg
tijd en ervaring lijken langer
rekken zich uit in hun voortbestaan
hun lichaam verliest aan kracht,
lichten wordt milder, transparant
in dat blazoen word ik gerangschikt, vrees
voor de tempowisselingen van het hart, verwachting
op de schaduwloze getijden die ik naar hartenlust…
‘Kijk’, zei men voordat ik vertrok,
om naar hartenlust te leven.
‘Je hebt zelf de keuze, iedere dag,
om naar geluk te streven.’
Kijk wel goed uit voor al die genen
die je van je wip willen trekken.
Je herkent ze aan een rare loop
en ze trekken gekke bekken.
Hun gebaren zijn erop gericht
om anderen te verwarren.…
95
Bezig met laden